Pachnące chlebem, soczyste i słodkie …..

Braciszkowie moi mili! …….…. Lipiec….. Sierpień….…. Piękne, obfite darami tej świętej ziemi, miesiące. Pachnące chlebem, soczyste i słodkie…. czasem gorące…. czasem deszczowe….. zawsze leniwe, snujące się ścieżkami znanymi od wieków, przenikane zapachami, obrazami i dźwiękami odczuwanymi i słyszanymi tylko prze tych, którzy z tej ziemi łaską bożą wyrośli….. Jeśli tylko twoje serce przetacza polską krew zobaczysz śród kamieni, pól, drzew, domów i dróg to co czyni nas tym najdziwniejszym narodem świata….. Ujrzysz Duszę Polski…. często naiwną, czasem głupią…. ale zawsze Piękną … Pracowitą…… Szlachetną … Dzielną … Szaleńczą … Odważną …. A jak mocno wytężysz zmysły spostrzeżesz Cienie Dumnych Polaków, którzy już odeszli. A pośród nich Cienie tych, którzy zginęli walcząc o ten pachnący spłachetek ziemi, z bronią w ręku, albo wykrzyczanym “ Niech Żyje Polska”, lub tylko modlitwą wyszeptaną ostatnim tchnieniem… Widzę Ich i coś ściska mi gardło. Nie wiem czy to tylko duma, czy też ból i tęsknota … Wszyscy Oni patrzą na nas…. W te letnie miesiące szczególnie… Patrzą i milczącym wzrokiem proszą o modlitwę i pamięć….. albo o Krzyż nad wilczym dołem, lub wspomnienie…. Zwłaszcza tam gdzie Polski już nie ma, gdzie jej Ciało zagrzebano, jeszcze drgające, w dołach śmierci….. Pochylmy się w modlitwie nad jej Ofiarą, nie starając się wybaczać oprawcom….. Wciąż żyją na tej przeklętej, a onegdaj Świętej Polskiej Ziemi ….. nie czują winy i nie pachnie tam już chleb …..

piotruchg 13 lipca 2019