200 lat temu, (cóż za okrągła rocznica) na zesłaniu na wyspie Św. Heleny odszedł jeden z najgenialniejszych wodzów w historii świata, cesarz Napoleon I. Oficjalną przyczyną zgonu miał być rak żołądka, ale wszystko wskazuje na to, że śmierć legendarnego cesarza była skutkiem wieloletniego trucia go arszenikiem przez jednego z najbliższych współpracowników (hrabiego de Montholon), co dzięki badaniom wyszło na jaw (https://napoleon.org.pl/index.php/biblioteka-empire-u/czytelnia/fragmenty-ksiazek/570-b-weider-d-hapgood-morderstwo-napoleona). Prawdę o rzeczywistych przyczynach śmierci Napoleona I i o tym, kto go zabił przedstawił po latach szwedzki doktor Sten Forshufvud.
Śmierć zesłanego przywódcy Francji była na rękę Anglikom, którzy nienawidzili go za to, że ten realnie zagroził ich imperium i dlatego bez przerwy formowali przeciwko niemu koalicje oraz podjudzali inne kraje (min. Prusy, Austrię, Rosję, Hiszpanię) do wojen przeciwko niemu. Idee wolności i równości wobec prawa w połączeniu ze znoszeniem poddaństwa, a także osobista charyzma Napoleona I były zagrożeniem dla despotycznych wówczas monarchii europejskich. Stąd wojny i nieustanne spiski antynapoleońskie. Gdy cesarz znalazł się na łasce Anglików, wyeliminowanie go było już proste.
Wokół osoby Napoleona I narosło wiele kłamliwych mitów i oszczerstw, rozpowszechnianych przez jego wrogów, jak na przykład ten, że to cesarz zaczynał wszystkie wojny, podczas gdy te konflikty prawie zawsze były wypowiadane przeciwko niemu. Nawet wojna z Hiszpanią i Rosją były wojnami prewencyjnymi, gdyż kraje te szykowały się do zaatakowania Cesarstwa Francuskiego, o czym pisał min. Waldemar Łysiak, najlepszy ekspert w dziedzinie tamtych czasów.
Choć w końcu Napoleon uległ wrogom, po jego śmierci 5 maja 1821 roku, jego legenda nabrała nowego blasku. I nie mam tu na myśli tylko wspaniałych zwycięstw na polu bitwy (wygrał 54 z 60 bitew), ale także stworzenie nowoczesnego Cesarstwa, w którym ludzie byli naprawdę wolni i równi wobec prawa. To Napoleonowi I zawdzięczamy jego Kodeks (1804) oraz Kodeks Karny (1810). To dzięki niemu Polska dostała de facto niepodległość (Księstwo Warszawskie), dzięki czemu chociaż przez kilka lat była wolna od trzech zaborców. Dlatego nie jest prawdą, że Napoleon rzekomo oszukał i wykorzystał Polaków do swoich celów. Żaden cudzoziemiec poza prezydentem R. Reaganem nie zrobił dla Polski i Polaków tyle dobrego, co Napoleon.
Jak bardzo dziś brakuje takich przywódców, którzy mają liczne talenty, szerokie horyzonty, wizję potęgi swojego kraju i obchodzi ich los ludzi, którym służą. Nie mam wątpliwości, że gdyby dziś cesarz Francuzów żył i rządził, nie pozwoliłby obłąkanym globalistom na niewolenie całych narodów przy pomocy plandemii, natomiast walczyłby z nimi z całą mocą.
Dlatego nie dziwię się, że tak wielu ludzi w Europie, a może także poza nią będzie dziś pamiętało o śmierci człowieka, któremu zmienił świat (na lepsze).
polish_allied
