To,co się dzieje w przypadku sytuacji w Polskim Radiu jest bardzo dynamiczne. Sytuacja zmienia się, gdy głos zaczynają zabierać przedstawiciele tej rozgłośni i organu ich powołującego. O ile głosy Joanny Lichockiej czy Krzysztofa Czabańskiego wydają się oczywiste i w szerszej skali są bezsensowne, bo pozbawione treści i głębszych wyjaśnień, to głosy władz Polskiego Radia, pominąć się raczej nie da. Sumując wszystkie wypowiedzi na ten temat, chciałem dokonać krótkiej erraty do tego, co napisałem o tym wszystkim, co się dzieje.
Po pierwsze: głos prezesa Programu III i ogólnie szefowej Polskiego Radia. Twierdzą oni (a szef Radiowej Trójki najdobitniej), że całe głosowanie zostało zmanipulowane, że zawieszono całą procedurę dlatego, aby być fair wobec słuchaczy. W ich mniemaniu, piosenka Kazika miała znajdować się na czwartym miejscu w głosowaniu. Konkluzja tych wypowiedzi jest taka: przede wszystkim w moim odczuciu jest to jawne przyznanie się do błędu. Można powiedzieć więcej, że także do kiepskiego zarządzania radiem. Nie wiem do końca, jak to tam funkcjonuje, ale skoro można sobie bez większego problemu zmanipulować głosowane czy wrzucić piosenkę (bo uprzednim, odpowiednim przygotowaniu), to znak, że w rozgłośni za dobrze się nie dzieje. Obojętnie, jakie nie byłby tłumaczenia, jest to sytuacja bez precedensu. Ktoś w końcu (jeśli to faktycznie jest prawda), odpowiada za to, kto pracuje w radiu, kto się znajduje na jego terenie, kto ma dostęp do piosenek czy rankingów przebojów. Jeśli był to (czego wykluczyć nie można) jakiś "kret opozycji", który miał za zadanie wywołać atmosferę cenzury, to nie tylko udało mu się to zrobić w 100 %. Ale także jest to niedopatrzenie tych, którzy tym kierują. A więc skutek tego powinien być prosty: nie zrzucać winy na manipulację, fałszerstwa (czyli defacto odsunąć od siebie całą winę), ale pokornie przyznać: zawiniłem (-am) w tej sytuacji i podaję się do dymisji. Powinno to nastąpić szybko, aby Program III nie utracił współpracy z wieloma artystami. Jeśli dymisja nie nastąpiłaby, to odpowiedni, rządowy organ powinien zadziałać i jak pisałem w poprzedniej notce, odwołać całą Radę Mediów Narodowych, jeśli ta także zaniechałaby jakichkolwiek działań. Jak widać najprawdopodobniej kroi nam się długi proces rzetelnych wyjaśnień, także nie należy spodziewać się rychłego wyjaśnienia sprawy. To niestety nie będzie sprzyjało rozluźnieniu sytuacji, a wręcz długie trzymanie w niepewności, co nie służy wszystkim zainteresowanym. Trzeba jasno podkreślić i skonkretyzować cele;szybkie działanie i wyjaśnienie sprawy powinno być tutaj pożądane.
Po drugie: pojawił się głos Dody i innych obserwatorów odnośnie "ustawiania" głosowań, a także w związku z odejściem M. Niedźwieckiego mówiący o jego współpracy z SB. W tym pierwszym przypadku nie ujawniono nigdy dowodów, aby tak było. Artystom może tak się wydawać, że głosowanie może być zmanipulowane, ale dopóki nie będzie na to dowodów, nie można do końca mówić o winie. Należy jednak mieć to na uwadze, co nie zmienia faktu, że mamy do czynienia z błędem ludzkim i z tego błędu trzeba wyciągnąć konsekwencje, a nie spekulować jak to jest. W przypadku drugim, to nie chcę wdawać się w jakieś historyczne wywody. Każdy ma jakąś przeszłość i to jest jego sprawa. Jeśli Niedźwiecki nie przyznał się, a był ku temu dowody, to błąd. Ale nie chcę zajmować się kwestiami historycznymi, a teraźniejszością. Jest to postać kultowa, podobnie jak kilka innych, które z polskich mediów odeszły. Trzeba na nie dmuchać i chuchać. Bo mimo wszystko, ludzie różnych poglądów się z nimi utożsamiają i lubią. Poza tym raczej nie słyszałem, aby angażował się politycznie; raczej merytorycznie wykonywał swoje obowiązki i nikomu z obecnych władz, nie przeszkadzała jego osoba. Także skupmy się w jego przypadku na merytoryce, a nie animozjach.
Mam nadzieję, że sprawa szybko się zakończy, bo przyznam, że w sprawach kultury, nie stać nas na kłótnie, tutaj powinniśmy być ponad podziałami.
