Od dłuższego czasu w mediach głośna stała się sprawa dwuletniego, brytyjskiego chłopca Alfiego Evansa. Chłopiec choruje na hipsarytmię. Od momentu zdiagnozowania choroby znajduje się w śpiączce.
W kontekście tej sprawy warto byłoby się pochylić na sprawę eutanazji. Środowiska lewackie przekonują że eutanazja to dla człowieka coś dobrego, że to wolność wyboru dla ludzi cierpiących. Tylko że przekonaliśmy się że ten ,,wybór" często jest dokonywany przez inną osobę. Zwykle dotyczy to ludzi starszych i wbrew pozorom to sam lekarz decyduje o przeprowadzeniu eutanazji i to bez wiedzy osoby u której eutanazja ma zostać przeprowadzona. W normalnej sytuacji nazwalibyśmy to zabójstwem.
Jak widać uśmiercenia zaczynają dotykać też małych dzieci. W tym przypadku lekarze chcieliby przeprowadzić eutanazję bez zgody rodziców, uważając że wiedzą co jest dla niego lepsze.
Najgorsze dla dziecka i jego rodziców jest to że pomimo ich starań o leczenie w innym kraju (Alfiemu udało uzyskać się obywatelstwo Włoch) to brytyjski sąd nie wyraził na to zgody. Czyli państwo również uznało że wie lepiej co będzie dobre dla takiego dziecka.
Lekarze odcięli małego Alfiego od aparatury podtrzymującej go przy życiu, ale na przekór wszystkim mały Alfie wciąż żyje.
Idąc tym tropem możemy dojść do wniosku, że lekarze chcieli zabić małego chłopca, żeby pozbyć się ,,niewygodnego problemu", bo tak im było wygodniej.
Swego czasu podobne prawa panowały w III Rzeszy, tam też eliminowało się ,,jednostki słabsze fizycznie".
Niestety obecnie większość krajów zachodnich to cywilizacja śmierci, gdzie legalna jest eutanazja czy aborcja; promowana jest śmierć jako rozwiązanie problemu..
