Dzisiaj Barbara Nowacka ma przedstawić plan rozdziału Kościoła od państwa. Na ten moment nie znamy szczegółów projektu. Zapewne celowo aby zwiększyć uwagę na projekt będzie on przedstawiany w Sejmie właśnie 6 stycznia, w chrześcijańskie święto Trzech Króli.
Tylko należy sobie zadać pytanie czy taki projekt ma sens. Konstytucja daje nam możliwość wolności wyznania, gwarantuje że jest państwem świeckim, stosunki państwa i Kościoła reguluje konkordat, który został zawarty w 1993 za rządów Hanny Suchockiej a ratyfikowany w 1998 w czasach rządów AWS-UW kiedy premierem był Jerzy Buzek a podpisał go prezydent Aleksander Kwaśniewski (wywodzący się z SLD). Antyklerykałowie często krytykują konkordat chcąc go renegocjacji czy wręcz wypowiedzenia ale to nie jest tak że konkordat daje przywileje Kościołowi a jedynie potwierdza przyjazność państwa i Kościoła, nakłada na obie strony pewne obowiązki np. dzięki konkordatowi w budynku kościoła można zawrzeć jednocześnie małżeństwo kościelne i cywilne nie jadąc po to do urzędu.
W preambule Konstytucji faktycznie jest odwołanie do Boga, jednak to podkreśla tylko rolę Kościoła w polskim społeczeństwie od 966 roku.
Jeśli chodzi o kwestię religii w szkole to należy pamiętać że nie trzeba chodzić na religię, wystarczy na kartce napisać wychowawcy że nie będzie się chodziło na religię. Nikt nikogo nie zmusza.
Organizacje Kościoła tj. Caritas robią dużo dobrego pomagając potrzebującym, organizując zbiórki żywności dla uchodźców. I dlatego podsumowując nie ma sensu tworzyć nowego prawa które już obowiązuje. Zamiast tworzyć państwo radykalnie świeckie jak we Francji, wystarczy państwo świeckie gdzie Kościół i państwo się szanują wzajemnie.
