Świnie odetchnęły z ulgą

Misjonarze utrzymują, że programy dla dzieci, dla botaników, dla osób cierpiących na bezsenność oraz dla zdecydowanych na wszystko snobów są finansowane z podatku od posiadania telewizora. O źródłach finansowania pouczających teleturniejów lub „kultowych” niekończących się seriali nikt się nie zająknął, zatem chyba nie popełnię błędu twierdząc, że wystarczy przesunąć kasę, która dotąd była wydawana na plenery „M jak miłość”, na konto „Dobranocki”, aby zachować zarówno Misję, jak i nienaruszone portfele obywateli? „Abonament” nie jest więc do niczego potrzebny! Swoją drogą szkoda, że pomysłu Misjonarzy nie wykorzystał Janusz Christa w swoich komiksach o Kajku i Kokoszu: Krwawy Hegemon na czele uzbrojonych po zęby zbójcerzy pobiera abonament od kupieckich karawan za przejazd przez głuchą puszczę…

 

Innego rodzaju Misja realizowana jest przy znacznie większym korycie. Oto MinFin „uspokaja”, że wzajemne bezpłatne świadczenia nie będą opodatkowane,chociaż są opodatkowane takie nieodpłatne usługi, które nie polegają na wzajemności . W tej sytuacji na przykład codzienne podwożenie samochodem sąsiada do pracy, czy stałe pilnowanie czyichś dzieci. Jednym słowem – jeśli regularnie przekazuję sąsiadowi dla jego dzieci ubranka i książeczki, z których moje dzieci już wyrosły, to powinienem zafundować sobie kasę fiskalną i wypalać paragony. Taka jest kara za przesadne ułatwianie sobie życia, bo gdyby rzecz odbyła się w sposób bardziej naturalny:

 

1)    wyrzucam ubranka do śmieci, a książeczki oddaję do skupu makulatury,

2)    sąsiad uprawia nurkowanie w odpadkach i spędza godziny na przeczesywaniu stert papieru

 

…to nasza socjalistyczna ojczyzna nie miałaby szansy zaakcentować swojej obecności w życiu zwykłych ludzi, co naturalnie jest nie do przyjęcia.

 

Tym bardziej, że kiedy sąsiad będzie zajęty bobrowaniem w ekskrementach, ktoś musi pilnować jego dzieci – na przykład ja. Czekając na powrót taty (Mickiewicz to jednak był wizjonerem: Tato nie wraca; ranki i wieczory / We łzach go czekam i trwodze; / Rozlały rzeki, pełne zwierza bory / I pełno zbójców na drodze - podmiot liryczny z całą pewnością nawiązuje do wspomnianych wyżej zbójcerzy Krwawego Hegemona) smarkateria będzie się uczyć prawidłowej obsługi kasy fiskalnej: za szklankę soku – paragon, za spuszczenie wody – paragon, za podeptanie mojego trawnika – paragon, za krytykę ministerstwa finansów – lanie pasem na gołą…