Tak przynajmniej wynika ze słów ocalałego od męczeńskiej śmierci Jarosława Kaczyńskiego, które wypowiedział podczas sławnego już wywiadu:
Dla mnie sprawa zaczęła się wówczas, gdy zakwestionowano prawo wyjazdu prezydenta z rodzinami katyńskimi na coroczne uroczystości […] Podkreślam słowo coroczne, bo to właśnie 10 kwietnia każdego roku […] organizowano wyjazd na cmentarz katyński. Tymczasem po telefonie Władimira Putina do Donalda Tuska członkowie jego gabinetu zaczęli ogłaszać wprost, że do Katynia nikt prezydenta nie zaprasza i jego wyjazd na obchody 70. rocznicy tej zbrodni nie jest koniecznością i powinnością, ale czymś w rodzaju niezrozumiałej zachcianki. Ku mojemu zdumieniu rozpoczęło się podważanie prawa Lecha Kaczyńskiego do udziału w tej uroczystości. […] Niepokoiło, że tym razem wprost grają z Rosjanami.
Jarosław Kaczyński potwierdza zatem, że reżim Peło i jego partnerzy z Moskwy stawali na głowie, aby nie dopuścić do wyjazdu prezydenta z Polski. Można bezpiecznie założyć, że gdyby prezydent pozostał w Warszawie, to żadna straszna katastrofa by go nie spotkała. Trudno zabronić wprost najwyższemu urzędnikowi odbywania podróży zagranicznych, przeto dwaj premierzy zaczęli sugerować, że lepiej byłoby pozostać w Polsce i tym samym nie narażać dostojnej osoby na jakoweś niebezpieczeństwa. Pomimo tych uprzejmych sugestii Lech Kaczyński wsiadł do samolotu lecącego do Katynia. Kto się uparł, aby lecieć, mówiąc wprost, takimi gratami? Kto rzucił prezydenta RP na pastwę losu? Dziennikarze przeprowadzający wywiad nie omieszkali spytać o prowodyra:
Pytanie: Prezydent wahał się, czy pojechać do Katynia?
Jarosław Kaczyński: Absolutnie nie.
Determinacja prezydenta nie była jednostkowym przypadkiem, już wcześniej nie dawał sobie wyperswadować podróży gratami nawet własnemu bratu:
prezydentowi usiłowano odmówić samolotu niejeden raz. Tak było przed słynnym wyjazdem do Tbilisi […]. Premier Tusk chciał odmówić Lechowi Kaczyńskiemu prawa do polecenia rządowym samolotem. Uległ po telefonie prezydenta Busha […]. Prezydent USA z całą mocą poparł wtedy plan Lecha Kaczyńskiego. Donald Tusk przestraszył się międzynarodowej kompromitacji i wycofał swoje zastrzeżenia.[…]
Muszę też powiedzieć, że od jakiegoś czasu namawiałem prezydenta, by zrezygnował z latania tupolewami.
Oho, krąg zamieszanych w ekspediowanie najcenniejszego Polaka gratem się poszerza – oprócz Lecha Kaczyńskiego jest tam i prezydent USA. Doborowa stawka. A wśród przeciwników latania gratem znajduje się Tusk i Putin oraz Jarosław Kaczyński. Zapamiętajmy tę informację, ponieważ za chwilę będzie bardzo istotna.
Będę zabiegał o wyciągnięcie konsekwencji nie tylko prawnych wobec tych, którzy mogli przyczynić się do tego zdarzenia, ale także politycznych i moralnych. Ustalenie osób odpowiedzialnych politycznie za katastrofę smoleńską nie wymaga śledztwa. Ale to trzeba powiedzieć w odpowiednim momencie tak, by usłyszała o tym cała Polska i cały świat.
Jeśli wyciąga się z kabury broń, to należy strzelać. Bezproduktywne wymachiwanie koltem w powietrzu ośmiesza niedoszłego rewolwerowca. Już Sun Tzu nauczał: jeśli podniosłeś do ciosu pięść – to uderzaj! Nie ma zatem powodu, aby Polska i cały świat czekali w nieskończoność na akt oskarżenia. Jeśli pan Jarosław się wstydzi, to mogę go wyręczyć i wskazać palcem tych, którzy przyczynili się do katastrofy. To nic trudnego, pan Jarosław sam ich przecież zidentyfikował po nazwiskach w udzielonym wywiadzie: to ci, którzy nalegali na latanie gratem. Zgrozę budzi okoliczność, iż wśród prowokatorów znajdowało się dwóch prezydentów. Jeden z nich już nie żyje. Konsekwencje należy zatem wyciągnąć wobec tego drugiego…
Inne tematy w dziale Polityka
