zdjęcie: dziedziniec Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego zimą – za: Agencja Gazeta; za: kul.pl – parlament studentów
„W czortu...”: Gluk’Oza. Słuchamy miłej romantycznej muzyki do tekstu o „Warsztacie”
Za: user You tube: ‘tatywancoro’
15 lutego 2011 w Warszawie w siedzibie Wydawnictwa „ŁośGraf” na ul. Elektoralnej odbyło się pierwsze spotkanie członków zespołu Teatru Akademickiego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego o nazwie „Warsztat”. Było to pierwsze po 33 latach od zakończenia działalności tego teatru studenckiego spotkanie.
Ponieważ od marca będę publikował dokumentację działalności „Warsztatu” – ściślej jego zespołu parateatralnego – informuję na wstępie, że „Warsztat” w latach 1974-1978 tworzyły dwa zespoły: jeden prowadził działalność w oparciu o formułę „teatru ubogiego” Jerzego Grotowskiego, drugi był ściśle parateatralny i wyprzedził Jerzego Grotowskiego o 1,5 roku w poszukiwaniach parateatralnych.
Twórcą „Warsztatu” TA KUL – powstał w 1974 roku - był ówczesny student polonistyki KUL Janusz Malinowski, który prowadził swój zespół oparty o metodę „teatru ubogiego”. Janusz Malinowski nawiązał również kontakt z Jerzym Grotowskim i Teatrem Laboratorium.
Za: blogerem „Chłodny żółw”: niepoprawni.pl
Siedmiu członków „Warsztatu” wzięło udział w słynnym Uniwersytecie Poszukiwań Teatru Narodów pod patronatem UNESCO, który odbył się w czerwcu i lipcu 1975 w „Instytucie Aktora – Teatrze Laboratorium” Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu. Odbyli jednocześnie staże parateatralne pod kierunkiem aktorów Teatru Laboratorium.
Spotkanie
W całodziennym spotkaniu – i jego kontynuacji aż do 18 lutego - wzięli udział członkowie „Warsztatu”, którzy działali w jednym lub w drugim zespole. Z różnych powodów, najczęściej zawodowych, nie wszyscy mogli przybyć. Uczestnicy spotkania:
*Wiesław Łoś – obecnie Dyrektor Wydawnictwa ŁośGraf. Warszawa. Gospodarz spotkania:)
*Teresa Grzymała-Łoś. Wydawnictwo ŁośGraf, Warszawa
*Michał Zulauff, Paryż
*Przemysław Łoś, Profesor Dr Hab., Warszawa
*Grzegorz Chomicki, Lublin
*”publicysta”, RedNacz „Poetry&Paratheatre”, bloger, dziennikarz portalu „TwojeWiadomości.com”, Blogosfera.
Honorowymi gośćmi byli nasi serdeczni przyjaciele:
*Wojtek Butkiewicz i jego żona Małgorzata – w latach stanu wojennego prowadzili w podziemiu lubelski tygodnik „Spotkania”. Warszawa.
*Tomasz Żyro i jego żona Dorota. Znakomity politolog amerykanista, Profesor Dr hab., autor znakomitych książek o USA, m.in. „Ideologia Americana”. Warszawa.
Śmiechu, żartów, wesołych opowieści było dużo. Było dobre wino, kieliszeczek porządnej wódki na rozgrzewkę też się znalazł – w końcu luty i nad Wisłą było zimno. No i oczywiście smakowite sałatki, których zachwycony widokiem kolegów nie widzianych od 33 lat – mam na myśli Michała i Grzegorza – chudy jak patyk „publicysta” prawie nie tknął:). Paliłem swój ulubiony tytoń i rozgrzewałem się wodą ognistą:)
Spotkania członków zespołu postanowiliśmy kontynuować co roku – tylko w miesiącach letnich. W przyszłym roku będzie już co omawiać – gdyż podstawowy zrąb dokumentacji „Warsztatu” ukaże się już w sieci.
Parateatr: bose nogi:)
Ponieważ oznaką parateatralnego rzemiosła są bose nogi wklejam clip z pobytu twórcy metody parateatralnej Jerzego Grotowskiego w Danii w 1996 roku w Teatrze ODIN. Ten miły człowiek bez butów, który prowadzi spotkanie to słynny reżyser ODIN, teoretyk awangardy teatralnej Eugenio Barba. Aktorzy Odin Theatre improwizują działania teatralne na cześć Jerzego Grotowskiego, wesoło:
za: user You Tube - „odinteatretarchives1”
Gluk’Oza: w śnieżnym klimacie…Idziemy w mroźny czwartek 17 lutego z Michałem Zulauffem przez Warszawę: Krakowskie Przedmieście, Stary Rynek, a potem do przyjaciół aktorów z “Teatru Domowego Chmielna 6”...
za: user You Tube: “ello”
Zawierający scenariusz spektaklu parateatralnego mój tom poezji “Pieśni i tańce” opublikowany w wersji elektronicznej
Wczoraj w nocy opublikowałem na swoim specjalnie założonym dla tego celu blogu tom poezji napisany w 2005 pod tytułem “Pieśni i tańce”, który zawiera w sobie jednocześnie scenariusz spektaklu parateatralnego. Roboczy tytuł spektaklu: „Pieśń wieczorna o nieskończonej ilości fal”.
Spektakl ten wyrósł z doświadczeń i teorii „Warsztatu” opracowanych przez nas w 1975-1978 w Lublinie w parateatralnym zespole pod kierunkiem „Publicysty”. Niemniej uwzględnia upływ ponad 20 lat od tego czasu – opiera się na wymyślonych przeze mnie Tańcach Rotacyjnych. A czym one są? A napiszę o tym po zakończeniu cyklu publikacji o „Warsztacie” – czyli na wiosnę w kwietniu!
Mogę powiedzieć z czystym sumieniem, że tom ten mogę zadedykować również parateatralnemu zespołowi „Warsztat”.
Uwaga dla czytelników tomu: po
całości: Wprowadzeniu, motto „Kaligrafia” i wierszach– znajduje się wklejony jako test „Epilog”.
Dopiero potem znajdą czytelnicy:
Spis treści, Notę o autorze” oraz również wklejone testowo dwa wiersze z tomu „Poezja Zen” z 2008: „Uroczystości religijne w stanie Karnataka....” i „Litery”. Będzie jako lektura dodatkowa.
A oto link do „Pieśni i tańców”:
http://andrzej-caligrafia.blogspot.com/
Inne tematy w dziale Kultura
