Chiny są największym na świecie oficjalnym wierzycielem, ale podstawowe fakty dotyczące warunków udzielania przez nie pożyczek były do niedawna tajne.
Centrum Rozwoju Globalnego we współpracy z AidData w William & Mary, Kilońskim Instytutem Gospodarki Światowej, Georgetown Law School oraz Peterson Institute for International Economics opublikowało nowy dokument roboczy, który rzuca światło na zobowiązania umowne związane z chińskimi pożyczkami.
Wśród innych ustaleń, przedstawiono kluczowe odkrycia związane z postanowieniami dotyczącymi poufności, bezpieczeństwa i wpływu polityki, które towarzyszą chińskim pożyczkom.
Te analizy pojawiły się w krytycznym momencie. Ponieważ większość krajów rozwijających się jest pod presją finansową pandemii COVID-19, a napięcia geopolityczne między USA a Chinami szybko zbliżają się do wrzenia, istnieje pilna potrzeba uzyskania empirycznych dowodów na międzynarodową działalność finansową Chin.
Jaki wpływ na stabilność finansową krajów rozwijających się mają wyjątkowe postanowienia chińskich kontaktów kredytowych?
W jaki sposób te umowy wpłyną na negocjacje w sprawie umorzenia długów podczas zbliżających się dyskusji na temat wspólnych ram dotyczących postępowania z długiem G20?
How China Lends: A Rare Look into 100 Debt Contracts with Foreign Governments
Anna Gelpern et al.
Georgetown University Working Paper, May 2021
(Jak Chiny pożyczają: Rzadkie spojrzenie na 100 umów dłużnych z zagranicznymi rządami Anna Gelpern i in. Dokument roboczy Uniwersytetu Georgetown, maj 2021 r.)
Bardzo niewiele umów między chińskimi pożyczkodawcami a pożyczkobiorcami rządowymi zostało kiedykolwiek opublikowanych lub zbadanych. Niniejszy artykuł jest pierwszą systematyczną analizą warunków prawnych udzielania pożyczek zagranicznych przez Chiny. Autorzy zebrali i przeprowadzili analizę 100 umów między chińskimi podmiotami państwowymi a pożyczkobiorcami rządowymi z 24 krajach rozwijających się z Afryki, Azji, Europy Wschodniej, Ameryki Łacińskiej i Oceanii i porównują je z umowami innych wierzycieli dwustronnych, wielostronnych i komercyjnych.
Pojawiają się trzy główne spostrzeżenia.
Po pierwsze, chińskie umowy zawierają nietypowe klauzule poufności, które uniemożliwiają kredytobiorcom ujawnienie warunków, a nawet istnienia długu.
Po drugie, chińscy pożyczkodawcy szukają przewagi nad innymi wierzycielami, stosując zabezpieczenia, takie jak rachunki dochodów kontrolowanych przez pożyczkodawców i obietnice uchronienia długu przed zbiorową restrukturyzacją (klauzule „braku Klubu Paryskiego”).
Po trzecie, klauzule anulowania, przyspieszania i stabilizacji w chińskich kontraktach potencjalnie pozwalają pożyczkodawcom wpływać na politykę wewnętrzną i zagraniczną dłużników.
Nawet jeśli warunki te byłyby niemożliwe do wyegzekwowania w sądzie, połączenie poufności, starszeństwa i wpływu polityki mogłoby ograniczyć możliwości zarządzania kryzysowego przez dłużnika państwowego i skomplikować renegocjację długu. Ogólnie rzecz biorąc, umowy wykorzystują kreatywne projekty do zarządzania ryzykiem kredytowym i przezwyciężania przeszkód w egzekwowaniu prawa, prezentując Chiny jako silnego i kompetentnego pod względem komercyjnym pożyczkodawcę dla krajów rozwijających się.
...
