Muhammad Ali odszedł w wieku 74 lat. To był ciekawy charakter, bardzo oryginalny człowiek. Urodził się jako Cassius Clay w stanie Kentucky, uczył się boksowania już w wieku 12 lat aby zemścić się za drogi rower który mu ukradziono, nie mógł tego znieść.
W końcu stał się sławny na całym świecie jako mieszanina siły, improwizacji i szybkości, przykład dumy rasowej, wojownik, kaznodzieja, separatysta, komik, motyl, pszczoła i figura niezwykłej odwagi.
W młodości przyłączył się do sekty Naród Islamu, zmienił 'niewolnicze imię' i stracił tytuł mistrza żeby nie walczyć w Wietnamie. Wielu go nie lubiło bo zagrażał rasowemu porządkowi, przez wiele lat był bardzo radykalną figurą. Wielu Amerykanów nie chciało go nazywać Muhammad. Był bardzo krytykowany za marsz przeciw wojnie.
Louisville gdzie Cassius Clay się wychowywał było dość długo miastem amerykańskiego apartheid. W kinach Murzyni siedzieli na balkonie, biali z przodu, wiele kin było tylko dla białych, tak samo sklepy w centrum. Tam były dwie Ameryki.
Jako sportowiec Clay uczył się i kopiował z wielu źródeł jak na przykład braggadocio zapaśnika George Wagner lub styl bokserski Sugar Ray Robinson.
Na olimpiadzie w Rzymie zdobył złoty medal wygrywając z Polakiem. Uznano że Polak skończył trzy rundy bezradny i stał ledwo na nogach. Prawdopodobnie dlatego że za bardzo ścigał Amerykanina.
Cassius Clay pozostawał w boksie jednak zbyt długo i został uszkodzony.
Historia tego boksera przetrwa dyscyplinę sportu w której był mistrzem. To smutne że odszedł.
R.I.P.
