ABONAMENT - TUSK - HARACZ !!!!

Smutno mi Boże.
Chyba nie ma bardziej tragicznej rzeczy dla każdego państwa, jak notoryczny kłamca pełniący akurat funkcje premiera. Zupełnie nie rozumiem, jak można uwierzyć, że taki cyniczny gracz może cokolwiek zreformować, czy naprawić? Ktoś, kto bez najmniejszego zażenowania mówi, że więcej czasu poświęca skórokopom i kibicowaniu niż polityce, w każdym normalnym kraju skończyłby swoje urzędowanie przed czasem w atmosferze skandalu. Niestety polskość to nienormalność i są tacy, którzy to potrafią bez skrupułów wykorzystać.

Obiecanki cacanki a głupiemu radość.
Przypomnę tym, którym jeszcze dźwięczą w uszach słowa Grasia o tym, że premier nigdy nie kłamie. Tym, którzy z lenistwa umysłowego nie pamiętają, lub nie chcą pamiętać pewnych deklaracji i obietnic.
Na konferencji prasowej w 2008 roku Tusk obiecywał:
„Liczę na poparcie w Sejmie i w Senacie, a także na poparcie pana prezydenta dla tej szybkiej ustawy, która znosi obowiązek abonamentowy wobec emerytów i rencistów. Z oczywistych względów - także społecznych - szczególnie dla tej grupy dodatkowy ciężar, jakim jest abonament, urąga poczuciu przyzwoitości"
"Co do dalszych rozstrzygnięć - dodał - musicie państwo pytać naszych oponentów, czy są w stanie zaakceptować sytuację, w której nie abonament, a budżet z całym systemem audytu, kontroli, odpowiedzialności będzie metodą finansowania mediów publicznych".
"Nie wyobrażam sobie jednak, aby w finale utrzymać ten niesprawiedliwy, a kosztowny system. Dlatego zwracam się do właścicieli mediów, do dziennikarzy i do liderów partii opozycyjnych, aby z jak najlepszą wolą pomogli nam wypracować model optymalny, tzn. przyjazny dla obywatela. To jest dla nas pierwotny punkt wyjścia, z tej drogi na pewno nie ustąpimy"
"Mamy zbyt wiele informacji na temat nieracjonalnego wydawania pieniędzy publicznych, pieniędzy podatnika, jeśli chodzi o media publiczne. Zakładamy, że nie wynika to ze złej woli, tylko ze złego systemu. Uważamy także, że abonament jest archaicznym sposobem finansowania, także dlatego, że bardzo niewygodnym z punktu widzenia zwykłego obywatela"
Nie można - podkreślił Tusk - dłużej tolerować sytuacji, w której "telewizja publiczna (...) przegrywa konkurencję w ważnych - także misyjnych projektach - z telewizjami komercyjnymi, mimo że ma do dyspozycji ten wielki bonus, jakim jest udział w abonamencie".
Nie do zaakceptowania - mówił - jest też sytuacja, w której "we wnętrzu telewizja publiczna przypomina komercyjną m.in. ze względu na bardzo wysokie wynagrodzenia dla gwiazd ekranu, a na zewnątrz staje się publiczna tylko z tego tytułu, że ściąga haracz publiczny z ludzi".

Życie życiem a haracz haraczem.
Tyle obiecanek i deklaracji. Jak dziś czują się osoby oszukane, które uwierzyły w zapowiedzi premiera Tuska, który mówił: "Abonament radiowo-telewizyjny jest archaicznym sposobem finansowania mediów publicznych, haraczem ściąganym z ludzi, dlatego rząd będzie zabiegał o poparcie prezydenta i opozycji dla jego zniesienia".
Szacuje się liczbę naiwnych na około 3 mln. Niebawem może do nich zapukać komornik. Oczywiście tłumaczenie się dłużnika, że premier Tusk publicznie obiecał zniesienie abonamentu może być skwitowane przez komornika jedynie pustym śmiechem.

Na podstawie art. Art.4.1. ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 r. o opłatach abonamentowych zwalnia się od opłat abonamentowych pewne kategorie osób. Myliłby się ten, kto myślałby, że zwolnienie to działa automatycznie. Aby skorzystać ze zwolnienia należy złożyć we właściwym czasie w placówce operatora publicznego (Poczta Polska SA) oświadczenie o spełnianiu warunków do skorzystania ze zwolnienia oraz przestawić dokumenty potwierdzające uprawnienie do zwolnienia. Niezłożenie oświadczenia powoduje, że osoba, która spełnia warunki do zwolnienia z tego zwolnienia nie może korzystać. Osoby korzystające ze zwolnień od opłat abonamentowych obowiązane są zgłosić placówce operatora publicznego zmiany stanu prawnego lub faktycznego, które mają wpływ na uzyskane zwolnienia, w terminie 14 dni od dnia, w którym taka zmiana nastąpiła. Zatem kwestią interpretacji jest uznanie, czy zwolnienie przysługuje osobie, która co prawda spełnia warunki i złożyła stosowne oświadczenie, ale uczyniła to po upływie terminu 14 dni od dnia, w którym taka zmiana nastąpiła. Moim zdaniem zwolnienie jej nie przysługuje a liczyć może jedynie na dobrą wolę pobierającego haracz. Mamy do czynienia z czymś, co jest charakterystyczne dla PRL-u, pewien rodzaj klientelizmu - uzależnienia obywatela od dobrej, lub złej woli urzędnika, który bynajmniej nie sprawuje władzy w jego imieniu.
Załóżmy teoretycznie, że 78 latek złożył, co prawda oświadczenie, ale zmiana wieku, która uprawnia go do zwolnienia nastąpiła kilka lat temu wtedy, kiedy ukończył 75 lat. Jeżeli nie dochował terminu 14 dni może być wątpliwe, czy jego późniejsze oświadczenie jest skuteczne.
Skąd ta wątpliwość?
Otóż na stronach internetowych publikuje się wzór oświadczenia potwierdzającego uprawnienia do zwolnień od opłat abonamentowych. Wszystko byłoby w porządku, gdyby nie to umieszczone na samym końcu pouczenie napisane charakterystycznym małym druczkiem. Pouczenie jest zgodne z przepisami ustawy i wyraźnie wskazuje na źródło, które przygotowało ten wzór. Każdy prawnik łagodnie uśmiecha się na taką „pomoc”, jaką stanowi poniższy wzór dokumentu.

OŚWIADCZENIE

Ja, ....................................................................., zamieszkały/a ..............................................................

(imię i nazwisko)(adres)

legitymujący/a się dowodem osobistym ................................................................ jestem uprawniony/a do zwolnienia od opłat abonamentowych za używanie odbiorników radiofonicznych i telewizyjnych na podstawie ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 r. o opłatach abonamentowych (Dz. U. Nr 85, poz. 728, z późn. zm.) oraz innych ustaw.

......................................................................................................................

(miejscowość i data)(podpis osoby składającej oświadczenie)

Pouczenie:

Zgodnie z art. 4 ust. 4 ustawy o opłatach abonamentowych osoby korzystające ze zwolnień od opłat abonamentowych obowiązane są zgłosić placówce operatora publicznego zmiany stanu prawnego lub faktycznego, które mają wpływ na uzyskane zwolnienia, w terminie 14 dni od dnia, w którym taka zmiana nastąpiła.

Bardziej pomocny, a może i skuteczny będzie wniosek o umorzenie bądź rozłożenie na raty opłaty abonamentowej. Mówiąc obrazowo to przyznanie się do winy i prośba o łagodny wymiar kary, lub przynajmniej rozłożenie jej na raty.

..................................................................., dnia .................... lipca 2010 r.

...............................................

(oznaczenie i adres wnioskodawcy)

Biuro Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji
Departament Ekonomiczny
Skwer Ks. Kardynała Stefana Wyszyńskiego Prymasa Polski 9
01-015 Warszawa

WNIOSEK

o umorzenie/rozłożenie na raty

Na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 r. o opłatach abonamentowych (Dz. U. Nr 85, poz. 728 z późn. zm.) wnoszę o umorzenie zaległości w płatności opłat abonamentowych/umorzenie odsetek za zwłokę w ich uiszczaniu/umorzenie opłaty, o której mowa w art. 5 ust. 3 ustawy/umorzenie odsetek za zwłokę w uiszczeniu opłaty, o której mowa w art. 5 ust. 3 ustawy/rozłożenie na raty zaległości w płatności opłat abonamentowych/rozłożenie na raty odsetek za zwłokę w ich uiszczaniu/rozłożenie na raty opłaty, o której mowa w art. 5 ust. 3 ustawy/rozłożenie na raty odsetki za zwłokę w uiszczeniu opłaty, o której mowa w art. 5 ust. 3 ustawy.

UZASADNIENIE

............................................................................................................................................................

Mając na uwadze powyższe, wnoszę jak na wstępie.

Załączniki:

-.................... .

........................................

(podpis wnioskodawcy)

Dokręcanie śruby haraczu trwa.
W całym kraju poczta przesyła upomnienia, w których domaga się uregulowania zaległości za abonament RTV sięgających pięciu lat wstecz. Gdy zadłużenie nie zostanie uregulowane, egzekwowanie następuje na podstawie tytułu wykonawczego przekazanego do urzędu skarbowego.
Do urzędów skarbowych już wpływają setki tysięcy tytułów wykonawczych do egzekucji wystawianych przez Pocztę Polską. Większość dotyczy podobnych kwot około 1,5 tysiąca złotych, na jakie składa się zadłużenie od stycznia 2008 r. wraz z odsetkami. Do pracy zabierają się poborcy skarbowi, którzy zajmują wynagrodzenia i emerytury, gotowi też ściągać należności z majątku dłużników.

W odniesieniu do przedsiebiorców Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) orzekł niedawno, że kontrola rejestracji odbiorników nie jest kontrolą działalności gospodarczej i nie mają do niej zastosowania przepisy ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Osoba kontrolowana nie musi być zawiadomiona o zamiarze wszczęcia kontroli, bo kontrola rejestracji odbiorników jest przeprowadzana na podstawie ustawy o opłatach abonamentowych, a nie ustawy o działalności gospodarczej. Przepisy tej pierwszej nie mówią nic o obowiązku zawiadomienia kontrolowanego.
Nie ma znaczenia, czy telewizor używany jest w ramach osobistego użytku przez osobę fizyczną, czy w ramach prowadzonej działalności, bo kontrolowany jest obowiązek posiadania, używania i rejestracji – wyjaśnił NSA i podkreślił, że jest to niezależne od tego, gdzie znajduje się telewizor. NSA wytłumaczył, że taka interpretacja wynika m.in. z nowelizacji ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Nowelizacja, która weszła w życie w 2009 r. wyraźnie wskazała, do jakich kontroli mają zastosowanie przepisy tej ustawy o kontrolach, a kontrola rejestracji odbiorników nie została w nich uwzględniona.

Wnioski.
Jak mawia mój znajomy, nie ma przypadków są tylko znaki. Postępowanie Tuska w sprawie abonamentów jest tylko jednym z takich znaków. Współczuje tym, którzy dali się nabrać. Nie powinni jednak oczekiwać zmiany na lepsze, to układ zamknięty i naczynia połączone. Trwanie w tym niesprawiedliwym i niekorzystnym systemie, to jest rzeczywista misja telewizji publicznej. Reżimowe media są potrzebne Tuskowi a Tusk jest potrzebny ludziom w reżimowych mediach. Dlatego płacz i płać obywatelu lub ukorz się i pokornie poproś tych, którzy pobierają i utrzymują niesprawiedliwy system haraczu, aby ci łaskawie odpuścili. Donald Tusk twoimi pieniędzmi opłaca sobie machinę propagandową i przychylność mediów. Bez tego już dawno skończyłby na bruku.