Bloger e-PO-litic jak zwykle okazuje radość, prawie tak wielką, jak głupi na widok sera. Wziął do ręki blaszany bębenek i podbija nastroje krzycząc, że dług publiczny spadnie o 10%. To prawda, ale tylko księgowa, bo gdy ktoś zyskuje, to ktoś inny musi stracić. A tracą wierzyciele z obligacji. Realna kasa zamienia się na zapis księgowy i tym sposobem mamy gotowy cud mniemany!
Realne pieniądze zamieniają w wirtualny zapis księgowy na koncie w ZUS. Następuje zmiana właściciela środków w zamian za mgliste obietnice co do wysokości przyszłej emerytury. A wiadomo jak spełnia obecna ekipa Tuska – spełnia je na opak. Jak przykładowo obietnicę obniżenia podatków, czy likwidacji przywilejów władzy.
Bloger e-PO-litic napisał o trzech wariantach zaprezentowanych przez Rostowskiego.
Tylko, że to są nie trzy warianty, ale jeden wariant w wersji podstawowej, plus dwie wersje zmodyfikowane, dla tych, którzy jeszcze nie stracili wiary w OFE. Pozostawia im się swobodę wyboru, co w istocie jest tylko pozorne, jak wybór między złem a mniejszym złem.
Przejęcie obligacji, oznacza, że dług państwowy spada, i Rostowski może dalej bezkarnie i nieodpowiedzialnie zadłużać Polskę. Gdyby tego nie zrobił musiałby ograniczyć emisję obligacji.
Obligacje nabywały fundusze. Stanowiły one kapitał z określonym terminem zwrotu. Zabierając obligacje osoby, które lokowali w nie swoje oszczędności tracą dokładnie tyle samo ile zyskuje Skarb Państwa, czyli 160 mld zł. (według wyliczenia e-Po-litic). Rostowski po prostu roluje swój dług.
Cynicznie uśmiechnięty Rostowski wspomniał na konferencji, że ludzie nie powinni protestować, bo chyba nie chcą, aby dług państwa przyrastał. Dzięki temu będą mogli łatwiej skorzystać z kredytu. Czyli zaciągnąć nowe długi. Zarówno pierwszy (dług publiczny), jak i drugie (długi prywatne) to zobowiązania finansowe, które są zaciągane na rachunek obywateli. Różnica polega tylko na tym, że w drugim przypadku zobowiązania zaciągane są bezpośrednio a w pierwszym przypadku przez pośredników.
Dług publiczny ma spaść o 10 % krzyczy bloger e-PO-litic. A będzie wręcz odwrotnie tyle, że przy kreatywnej księgowości nie będzie tego widać w statystykach. Wprowadzony dla zmylenia zakaz OFE inwestowania w obligacje państwowe może być łatwo ominięty poprzez inwestowanie OFE w wehikuł państwowy nazywany inwestycjami polskimi. I tak będzie, bo przedtem Skarb Państwadopłacał do niedochodowych inwestycji, a teraz dzięki lewarowaniu, OFE i obywatele będą inwestować w takie "dochodowe" inwestycje, jak przepłacone drogi, kolej, atom i inne fanaberie obecnej władzy. Dzięki ekipie "fachowców o wysokich standardach moralnych" powstaną kolejne słomiane inwestycje a ich twórców będzie stać na drogie zegarki, szampana lub inne alkohole, nocne kluby, cygara i sukienki dla żon. Z wyjątkiem żony premiera, bo za jej sukienki płaci podatnik. Może nawet syn Tuska kolejny raz pojedzie na wycieczkę do Chin w sprawie szybkich kolei.
Istotą całej propozycji Rostowskiego, jest:
Po pierwsze: Walka o nieprzekroczenie progów ostrożnościowych (przynajmniej na papierze), bo w rzeczywistości już dawno Rostowski je przekroczył.
Po drugie: Pozyskanie dodatkowej kasy na pobudzenie popytu wewnętrznego. A kasa ta ma pochodzić od obywateli. Dlatego pod pozorem korzyści emerytalnych Rostowski chce od ludzi wyciągnąć dodatkowe środki – jak np. w wersji trzeciej tzw. OFE Plus. Może też pochodzić z tego, że koszt kredytu będzie niższy. Ostatecznie wszystko i tak sfinansują obywatele. Środki będą wyciągane w postaci żywej gotówki, lub pod postacią długów obciążających w końcowym rozrachunku obywateli – jest wiele narzędzi finansowych, które temu służą.
Dwa podstawowe cele Rostowskiego, reszta to didaskalia, które mają jedunie ułatwić obywatelom, przełkniecie tej gorzkiej pigułki.
We wszystkich wariantach przedstawionych przez Rostowskiego ubezpieczeni tracą, albo na kapitale, albo na gwarancjach emerytalnych. Wysokość strat jest uzależniona od wyników gospodarczych, a tych ekipa Tuska i Rostowskiego nie ma żadnych sukcesów, poza pijarowskimi.
Przypominam, że nie spełniamy czterech z pięciu warunków konwergencji i przez 8 lat rządów PO nic w tej materii nie uległo poprawie. Komisja Europejska przedłużyła o kolejne dwa lata okres procedury nadmiernego deficytu finansowego wobec Polski. Grozą nam poważne konsekwencje finansowe oraz ograniczenie pewnych uprawnień w UE. Propozycje Rostowskiego to tylko sztuczki księgowe. Nie służą one emerytom, ale ratowaniu upadającego rządu nieodpowiedzialnych dyletantów.
Inne tematy w dziale Polityka
