Syndrom kapusia.

 Ten tekst dedykuję tym wszystkim którzy wolność pojmują jako stan przyrodzony i którym trudno wyobrazić sobie jak łatwo sprawy komiczne przekształcają się w sprawy grożne dla wolności obywatelskich./RRK/

W czasach rozemocjonowanych dyskusji o teczkach, o ujawnianych TW, o prawdzie zawartej w teczkach SB,  ludzie wspinają się na wyżyny wyobrażeń o własnej wysokiej moralności, wypowiadają się,  wymądrzają,  potępiają,  krytykują bezlitośnie tych, którzy zdecydowali się na współpracę i donosili.

A tu w Salonie 24 powstała inicjatywa „archiwisty” obnażająca ( choć wbrew woli autora) i naśladująca ( zgodnie z wolą autora)  mechanizmy  powstawania i działania Urzędu Bezpieczeństwa  czy Służby Bezpieczeństwa w PRL.

Świadcząca o tym, że nie trzeba było zastraszania i zmuszania do współpracy, że działał również jak w przypadku Mąciora mechanizm gorliwości, służalczości i OCHOTY do współpracy z władzą,  z własnej, nieprzymuszonej woli - tak jak to widać na przypadku donosiciela/ki podpisującego się "Maryla" 

Jest mi dość łatwo pisać o sytuacji, gdyż to na mnie, czy też przeciw mnie głównie założono tę swoistą „teczkę” w tej swoistej „SB”, do której spływają poszczególne raporty i donosy. różnych TW.  I to moja osoba podlega temu swoistemu Systemowi Operacyjnego Rozpoznania jakiego autor (czy autorzy) już w momencie powstania musiał zakładać, że będzie bazować na najniższych instytnktach ludzkich i syndromie donosiciela.

Zabawne i nieco przerażające i jest czytanie zawartości SBckich teczek, w których odnajdujemy w donosach i raportach, sprawozdaniach i relacjach, notatkach i wskazówkach (dziś powiedzielibyśmy: linkach) „życzliwych” własne nazwiska.

Identyczne uczucie towarzyszy mi przy czytaniu zgromadzonych „dowodów szkodliwości czynów i słów RRK skierowanych i wymierzonych przeciw władzy”

Kiedy czytam te pseudonimy, kryptonimy, te podpisane lojalki wyrażające gotowość do współpracy  - mniej ważna staje się dla mnie treść tych donosów, a bardziej nurtują mnie  pytania:

Ilu z tych co donoszą na mnie czyni to z nawyku donoszenia?

Ilu robiących to dziś, robiłoby to w każdych okolicznościach politycznych?

Ilu rzeczywiście donosiło dawniej i donosi teraz?

Czy kapuś „Maryla” – to synonim a zarazem syndrom wszystkich kapusiów?

Jaka jest różnica między donosicielstwem czasów PRL a donosicielstwem czasów PiS? 

Kto nie wiedział w oparciu o jaką mentalność i jakich ludzi mógł się rozwijać PRL i jak łatwo przychodzi dziś jego beneficjentom odcinać się od  własnej przeszłości – niech spróbuje odpowiedzieć sobie na moje pytania.