Zakręcona Gioconda (wiersz)

 Zakręcona Gioconda

 

Coś na kształt uśmiechu

błądziło po Twym obliczu.

Jakby szukanie akceptacji?

Może jednak potwierdzenia?

Zostałem tedy milczącym

Lustrem.

 

„Wiem, wiem..

mam odrosty – powinnam

zafarbować włosy;

Nie patrz na zmarszczki

na moim czole;

Wiem, znowu mam sklejone

rzęsy od tuszu;

Tak, wyskoczył mi wągierek

na podbródku..”

 

Lustro milczało,

podziwiało

i nawet bało się

westchnąć,

by nie spłoszyć

pięknego uśmiechu

Giocondy.