Uczmy się na błędach

 

Uczmy się na błędach

 

Dlaczego jedni, ci co lubią ryby łowić „na grunt”, to poczekają aż PO padnie na pysk?

Dlaczego ci, co biegają „na dziewczynki” i hazardziści klaszczą, bo referendum w Warszawie „dało ciała”?

Dlaczego milczące masy „Bolków z poczty”, co to tylko kursują „praca-dom” w ogóle nie zauważają problemów, jakichkolwiek?

 

Dlatego, że publicystyka w Polsce leży i kwiczy.

Dlatego, że jak w każdej populacji, tylko kilkadziesiąt procent, „ta mniejsza połowa”, potrafi myśleć abstrakcyjnie.

Dlatego, że i ci „świadomi” dzielą się na ludzi prawych i skurwysynów.

 

Zaraz mi ktoś zarzuci tendencyjność.

Zaraz ktoś inny napisze, albo tylko pomyśli: „takiś pan mądry?”

Zaraz ktoś inny oleje ten tekst.

 

Trzeba cierpliwie zmieniać metody działania opozycji.

Trzeba umieć uczyć się na błędach, oczywiście najlepiej cudzych.

Trzeba pisać, rozmawiać, dyskutować i przekonywać.

Trzeba znajdować błędy w funkcjonowaniu ekipy rządzącej i je opisywać.

 

W zasadzie to jest dosyć proste do zrozumienia.

W zasadzie to jest dosyć proste do przeprowadzenia.

W zasadzie to powinno doprowadzić do sukcesu.

 

Jednak cały czas czytam o leczeniu skutków, a nie przyczyn.

Jednak znowu czytam o błędach w kampanii przedreferendalnej.

Jednak mam nadzieje, że wreszcie coś się zmieni.

 

StanKubik&RobertzJamajki