Klątwa PZPN-u...

          Dzisiaj nasi piłkarze rozegrają mecz  "ostatecznie ostatniej"  szansy  z  Czechami w Pradze. Tymczasem z Polskim Związkiem Piłki Nożnej jest trochę tak,  jak  z   "klątwą Faraona"  - kto odkrywa wieko grobowca umiera; kto wchodzi do PZPN-u kończy polityczną karierę. Przekonali się o tym najlepiej poszczególni ministrowie sportu.

          Jacek Dębski - tego człowieka  "klątwa PZPN-u"  dotknęła dosłownie. 12 kwietnia 2001 roku został zamordowany z rąk zawodowego kilera Tadeusza Maziuka, pseudonim  "Szasza"  z Chrzanowa. Po odejściu z polityki miał wejść w działalność przestępczą. Podobno posiadał związki, nawet ze słynnym rezydentem pruszkowskiej mafii w Wiedniu - Jeremiaszem Barańskim, Baraniną. Wcześniej, jego nazwisko było skandowane przez kibiców na wszystkich stadionach Polski. Jako szef Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki, postanowił rozprawić się z nomenklaturowymi władzami PZPN-u, na czele z Marianem Dziurowiczem. Wykazywał twardą, bezkompromisową postawę. Spasował dopiero pod groźbą wycofania polskiej reprezentacji z międzynarodowych rozgrywek, sformułowaną przez władze światowego futbolu. Rok przed swoją śmiercią, Dębski został zdymisjonowany przez ówczesnego premiera Jerzego Buzka, po tym, jak w wywiadzie dla Gazety Wyborczej ujawnił, iż prominentny polityk AWS miał rzekomo nakłaniać go do swingowania materiałów kompromitujących byłych szefów UKFiT-u - Aleksandra Kwaśniewskiego i Stefana Paszczyka. 
          Tomasz Lipiec - ten dla odmiany zakończył swoją karierę, jak ostatni  "menel"; w areszcie. Od 31 października 2005 do 9 lipca 2007 roku pełnił funkcję ministra sportu, w rządach premierów Kazimierza Marcinkiewicza i Jarosława Kaczyńskiego. Za jego kadencji Polsce przyznano organizację  "Euro 2012",  wspólnie z Ukrainą. Na sztandarach wypisał sobie walkę z korupcją w polskiej piłce. Po głośnym aresztowaniu znanego sędziego Wita Żelazko, wprowadził do PZPN-u zarząd komisaryczny. Dwukrotnie powoływał komisarzy - najpierw Andrzeja Rusko, a następnie Marcina Wojcieszaka. Już jednak po niespełna dwóch miesiącach musiał abdykować, trdycyjnie pod groźbą FIFA oraz UEFA. Finałem błyskotliwej kariery Lipca, okazało się aresztowanie go przez Centralne Biuro Antykorupcyjne w lipcu 2007 roku, pod zarzutem korupcji w Centralnym Ośrodku Sportu.     
          Mirosław Drzewiecki - zaufany człowiek premiera Donalda Tuska oraz jeden z najbardziej prominentnych działaczy w Platformie Obywatelskiej. Funkcję ministra sportu i turystyki objął 16 listopada 2007 roku, po wygranych przez PO wyborach parlamentarnych. W opinii mediów radził sobie całkiem przyzwojcie, szczególnie w aspekcie przygoowań do piłkarskich mistrzostw Europy, jak również budowie boisk dla młodzieży, w ramach programu  "Orlik".  Analogicznie do swoich poprzedników, próbował zrobić porządek w Polskim Związku Piłki Nożnej. Podobnie jednak, jak oni przegrał. Dymisja spadła na niego, niczym  "grom z jasnego nieba",  po ujawnieniu tak zwanej afery hazardowej, choć formalnie sam ją złożył.  "MIRO"  miał rzekomo lobbować na rzecz hazardowego biznesu, w trakcie prac legislacyjnych nad ustawą o grach losowych i zakładach wzajemnych. Jego dalsza przyszłość polityczna stoi pod wielkim znakiem zapytania.
         Kto będzie następny? Jak widać  "klątwa PZPN-u"  nadal działa. Którykolwiek minister sportu usiłuje wejść do futbolwej centrali, ten wkrótce potem traci stanowisko i musi raz na zawsze odejść z polityki. Przy czym - jak pokazują dotychczasowe doświadczenia - dymisja jest najmniejszą ceną, jaką można zapłacić. W tej grze można, bowiem utracić wolność, a nawet życie...

Romano Manka-Wlodarczyk