Muchomor - cichy zabójca - blog Zbigniew Ryndak

Oto najkrótszy kryminał. Daniel, 16-letni chłopak, poszedł do lasu z kolegami na grzyby.

- Ja nie zbierałem. Koledzy zbierali - powiedział Daniel w radiu.

Przynieśli wiaderko grzybów do domu Daniela i poszli sobie.

Matka Daniela wyszła na dwór z psem.

Daniel był głodny. Wyjął z wiaderka cztery grzyby i usmażył. Zjadł je ze smakiem.

Okazało się, że spożył muchomora. Rezultat – ciężkie zatrucie. Śpiączka. Życie chłopca mógł uratować tylko przeszczep całej wątroby.

W mediach, (stacjach radiowych i telewizyjnych), dziennikarze rozpoczęli serial na temat walki o życie chłopca. W każdym serwisie leciały groźne informacje. Wypowiadali się lekarze, profesorowie, padały nazwiska medycznych sław i adres szpitala. Słowem - darmowa reklama służby zdrowia.

Wreszcie pomyślna wiadomość - chłopiec jest już po przeszczepie wątroby. Dawców narządów ci u nas dostatek, zwłaszcza na drogach. Znów seria wywiadów z lekarzami – jak to będzie? Czy chłopiec wróci do zdrowia? Powoli się wybudza.

Powróci do zdrowia w ten sposób, że do końca życia będzie pacjentem; będzie musiał brać leki, które nie pozwolą organizmowi na odrzucenie przeszczepu.

Nikt nie zapytał matki chłopca, dlaczego nie sprawdziła czy przyniesione z lasu grzyby nie są trujące?

Nasuwa się też pytanie prokuratorskie – a może koledzy umyślnie zrobili Danielowi kawał. Nazbierali muchomorów, żeby Daniela rozbolał brzuszek. Może planowali otrucie w ten sposób całej rodziny? W głowach młodych zbuntowanych wojowników mogą się zalęgnąć najróżniejsze pomysły.

Rzecznik Praw Dziecka apeluje, żeby dzieci w ogóle nie karmić grzybami. Są ciężkostrawne. Nie mają żadnej wartości odżywczej prócz smakowej.

Co zawiniło w tej smutnej historyjce? Głupota, brak odpowiedzialności dorosłych, niewiedza, lekkomyślność? Coś za dużo mamy zatruć tego lata.