Druga kadencja prezydenta wybieranego w wyborach powszechnych jest, niezależnie od szerokości geograficznej, zawsze próbą zapisania się przez Głowę Państwa w historii. To „oczywista oczywistość”. Z jednej strony może to być pokusą pewnego usamodzielnienia się nowego-starego prezydenta od jego zaplecza politycznego, z drugiej jednak Andrzej Duda jest pragmatykiem i wie, że w naszym systemie politycznym prezydent dla realizacji swoich inicjatyw legislacyjnych potrzebuje większości sejmowej. Jeżeli Andrzej Duda chce zapisać się w dziejach Polski jako autor ważnych ustaw, będzie chciał – i musiał – współpracować, z wzajemnością, z obozem PiS.
Przed nami więc co najmniej trzy lata i kwartał – choć będziemy pracować, żeby był to dłuższy okres czasu – współpracy w tandemie prezydent – rząd, a raczej w trójkącie Głowa Państwa – Rada Ministrów – większość sejmowa. Nasi przeciwnicy chcą, aby był to swoisty „Trójkąt Bermudzki”: w tym prawdziwym giną statki, w tym planowanym przez opozycję mają zginąć nasze szanse na utrzymanie władzy. Jeśli chcemy zrealizować własny scenariusz – a nie scenariusz tych, którzy przegrali kolejnych siedem wyborów – musimy w naszym obozie zachować absolutną jedność. Publiczne polemiki, zwłaszcza na forum nieprzychylnych nam mediów tej jedności nie służą.
*tekst ukazał się w „Gazecie Polskiej Codziennie” (18.07.2020)
