Parlament Europejski przyjął kolejną antypolską rezolucję. Odniosła się ona do problemów całkowicie fikcyjnych. Wyraźnie widać, że i tym razem nie chodzi tu o meritum, tylko o znalezienie kolejnego kija, którym ma się uderzyć w nasz kraj. Jak nie Puszcza Białowieska, to wolność mediów, jak nie media, to wymiar sprawiedliwości, jak nie sądy, to teraz LGBT. Na nic zdały się tłumaczenia, że polska konstytucja chroni prawa mniejszości seksualnych, tak jak wszystkich innych obywateli. Nie przyjmowano argumentów, że tabliczki „strefy wolne od LGBT” przykręcali do nazw miejscowości aktywiści tego ruchu, a nie mieszkańcy. Parafrazując prokuratora generalnego ZSRR Andrieja Wyszyńskiego: „dajcie Unii kraj, a jakiś paragraf zawsze się znajdzie”. Gdy przed półtora tygodniem na Komisji Petycji PE, której jestem wiceprzewodniczącym, omawialiśmy sprawę TVP i mediów w Polsce, przypomniałem, że to za poprzedniego rządu do redakcji „Wprost” wkroczyły służby specjalne rekwirując komputery i szarpiąc się z dziennikarzami, a autor portalu krytykującego prezydenta Komorowskiego został aresztowany o szóstej rano. Tyle, że mało kto chciał przyswoić fakty przeze mnie podane. Podobnie było przy okazji ostatniej rezolucji. W ten sposób kraje dawnej EWG chcą ograniczyć konkurencyjność Polski…
* komentarz ukazał się w „Gazecie Polskiej Codziennie” (19.09.2020)
