Gdy osoby pełniące funkcje władcze nie podlegają kontroli tych, którzy nie pełnią funkcji władczych – prowadzi to do arogancji władzy, która w miejsce debaty rości sobie tytuł do ustalania (swojej) narracji dotyczącej rozstrzygania co jest, a co nie jest racją stanu, racją biznesu i racją moralną.
Racja stanu - (fr. raison d'État, łac. ratio status) – nadrzędny interes państwowy, interes narodowy, wyższość interesu państwa nad innymi interesami i normami, wspólny, będący owocem debaty dla większości obywateli i organizacji działających w państwie lub poza jego granicami, ale na jego rzecz. Uzasadnienie istnienia państwa m.in. na stronie: (http://www.teologiapolityczna.pl/assets/Nowe_okladki/KryteriumetyczneKrzynowek.pdf)
Naczelny interes państwa może być uzyskiwany w ramach różnych modeli rządzenia:
CONCERTIVE CONTROL – kierowanego z centrali dyktatu „głównego dyrygenta”, ustalającego reguły, inwigilującego realnych i potencjalnych opornych, mogących buntować się i buntujących się przeciwko centralnemu rządowi – troszczącego się najczęściej o interes własny i interes biznesu tę władzę wspierającego.
UNOBTRUSIVE CONTROL - swoi sobą nawzajem rządzą tak, aby od tego było ludziom lepiej, bezpieczniej… Ekonomia w tym modelu może służyć dobru wspólnemu, a nie dobru kilku chremastyków. Na tym modelu oparto m.in. samorząd terytorialny.
Nie muszą chyba wskazywać z jakim modelem rządzenia mamy do czynienia w Polsce. Mogę jedynie stwierdzić, że CC nie ma nic wspólnego z demokracją.
W Polsce, także w pomocy społecznej - mimo stawiania, zwłaszcza w sprawach mniejszej wagi na samorząd terytorialny – jak widać, słychać i czuć mamy do czynienia z CC…
Racja moralna – odpowiedzialność za odpowiedzialność za innego… W czas fascynacji UE nie ma miejsca na troskę o RP…, czego przejawem jest m.in. obserwowany tu i ówdzie uwiąd woli troszczenia się o normy, wartości, zasady, etc. zapisane w Konstytucji RP, zaś w czas nasilającego się nacjonalizmu – uwaga kierowana jest na wspólnotę narodową, a nie na wartości i zasady obowiązujące w UE.
Racja biznesu – zysk, moc (możność) dyktowania innym tego, co dla biznesu jest korzystne, wolność (także od racji stanu i racji moralnej).
Konflikty interesów między tymi, którymi powoduje racja moralna, a propaństwowcami i biznesem są uciszane. Niektórzy mogą mniemać, iż są wymysłem, bowiem są powody by sądzić, iż w Realu buldożery kierowane przez zarządców inwestorów równają z ziemią wszystkie inne racje, jeśli te stają na drodze interesów inwestorów.
Afera podsłuchowa z czerwca 2014 r., „reforma wymiaru sprawiedliwości” pokazują czym niektórzy (?) politycy powodują się w swojej aktywności. A forma ich ekspresji to przykład żenującego nie trzymania zwieraczy… Nie będą pytać - czy pozwolimy, by na nas robili, bowiem obywatelska bierność oddała pola władzy mającej za nic suwerena.
Poszukując prawdy słucham tego, co mówią osoby odnajdujące w sobie moc dokonywania zmian formy spadania. Bo, że spadamy - to jest oczywiste...
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
