Tyle cierpienia, ubóstwa, chorób, samotności...
Jest wszak kwestią, którą należy wyjaśnić przed formułowaniem uwag na marginesie profilaktyki w pomocy społecznej, czy pomoc społeczna dysponuje instrumentami (albo czy planuje się wyposażyć ją w instrumenty), nade wszystko czy dysponuje i/lub czy planuje się wyposażyć ją w wystarczający potencjał instytucjonalny) by mogła:
– zapobiegać sytuacjom, w których osoby znajdą się w ekstremalnie trudnej sytuacji życiowej,
– neutralizować przyczyny powodujące ekstremalnie trudną sytuację życiową „zasobów pomocy społecznej” (patrz treść art. 16a uops).
Pomoc społeczna jest taka, jacy my jesteśmy wobec osób najsłabszych, cierpiących, zmęczonych, chorych, starych, etc.
Może planuje się zmiany w pomocy społecznej oparte na sieciowym model pomocy społecznej, w którym profilaktykę realizować będą także inne podmioty życia publicznego skupione w sieciowych strukturach działających na rzecz dobra wspólnego? Nic z tych rzeczy…
Nie chce się pamiętać, nawet od święta, iż Jahwe zawarł przymierze z Abrahamem, bowiem ten tylko dlatego iż wędrowcy, których dostrzegł w pobliżu swego obejścia dali Abrahamowi szansę bycia empatycznym człowiekiem, a on z tej szansy skorzystał. Bóg to widząc zawarł w nim przymierze. Każdy człowiek może chcieć być dobrym człowiekiem, być człowiekiem godnym, ale nie może działać paternalistycznie zarządzając słabym, osłabionym zasobem ludzkim, przejmując za niego odpowiedzialność, m.in. za wyznaczenie celu życia i sposobu dochodzenia doń. Taką jest obecna pomoc społeczna. Na marginesie, zbiorowość jeśli chce być społeczeństwem, to zwłaszcza w czas próby winna wymuszać na pozbawionych empatii ludziach takie zachowania, które nie tylko innym nie zagrażają, ale które dają innym osobom szansę na podążanie swoją drogą. Nie mamy jako Polacy na to szans, także dlatego, iż zbyt wiele w nas nieodpowiedzialności, niefrasobliwości, wrogości wobec innych wędrowców. .Czas świąt wielu z nas traktuje jak czas, w którym możemy nadrobić zaległości bycia dobrym człowiekiem. Niestety, bycie dobrym człowiekiem ma miejsce w dzień powszedni...
