Słodko kwaśny swąd skisłych ogórków

UWAGA! Trudny przekaz, tylko dla kumatych!

A teraz do rzeczy.

Pytacie Państwo skąd ten niezbyt apetyczny tytuł?

Już wyjaśniam.

Jak byłem mały, nasza kochana Mama wekowała na zimę ogórki. Pamiętam, że w wielkim garze najpierw wyparzała słoiki, po czym do każdego wkładała umyte ogórki, ząbek czosnku, kawałek chrzanu i wiązkę kopru, zalewała jakimś specyfikiem, a następnie na brzeg słoika nakładała czerwoną gumkę z wypustką, przykrywała wieczkiem i tak przygotowane weki podgotowywała ponownie na wolnym ogniu we wspomnianym garze, żeby każdy słoik zassał.

Jak weki wystygły znosiliśmy je z moim starszym bratem do piwnicy, gdzie czekały do zimy.

Do dzisiaj pamiętam, że zimową porą, jak mama robiła na obiad schabowe kotlety, przynosiła z piwnicy zawekowany słoik i pozwalała mi pociągnąć za wypustkę wspomnianej gumki. Wtedy rozlegało się krótkie syknięcie, a ukiszone ogórki były pyszne, jędrne i chrupiące.

Niestety czasami, po wyciągnięciu gumki syku nie było, a po zdjęciu wieczka po kuchni rozchodził się zjadliwy i przyprawiający o mdłości zgniły słodko kwaśny swąd skisłych ogórków i zleżałego czosnku, a mama po zbadaniu zawartości słoika ogłaszała jękliwie:

„Cholera! Same sflaczałe miękiszony! Nie nadają się nawet na zupę! Zabierz to Krzysiu szybko i wyrzuć na śmietnik! A ja w międzyczasie wywietrzę kuchnię ”.

Dlaczego to Państwu akurat dzisiaj opowiadam?

Bo od wczoraj, ten nieznośnie obrzydliwy swąd znowu czuję, gdy widzę słodko kwaśne miny po brukselskim szczycie Premiera oraz Ministra Sprawiedliwości, którzy najpierw Unię Europejską wetem szantażowali, a w końcu, jak zadrwił Donald Tusk, - bez szemrania dyktat Angeli Merkel potulnie przyjęli.

Resztę, sami już sobie Państwo dopowiedzcie.

Krzysztof Pasierbiewicz (em. nauczyciel akademicki oraz niezależny bloger oddany prawdzie i sprawom ważnym dla naszego państwa)