- Na wojnie jest tak, że wszyscy strzelają. Niektórzy mają szczęście, a niektórzy nie - powiedział marszałek Bronisław Komorowski. Szczęście trzeba sobie umieć zorganizować- mawiał z kolei Wielki Szu (Jan Nowicki).
Do tej pory marszałek Komorowski zasłynął m.in. ze znajomości jamajskiej prasy codziennej oraz z przypisywania polskim pilotom umiejętności latania na drzwiach od stodoły.
Tym razem jednak marszałek Sejmu RP przekroczył granice zastrzeżone dotychczas dla Janusza Palikota bądź Stefana Niesiołowskiego. To prawda, że na wojnie przydaje się także szczęście, podobnie nb. jak wszędzie indziej. Jak jednak może czuć się wdowa po zastrzelonym w Afganistanie kapitanie Ambrozińskim? Czy marszałek Komorowski w ogóle rozumie, jak wielką gafę popełnił wobec najbliższych kapitana?
Marszałek Komorowski może sobie myśleć, co mu się żywnie podoba. Co innego jednak myśleć, a co innego palnąć publicznie. Wszak ponoć reprezentuje wszystkich polskich posłów.
PS. W związku z tą sprawą przypomniał mi się stary dowcip, jak to kapral dostał zadanie powiadomienia Kowalskiego, że zmarł mu ojciec. Kapral zarządził zbiórkę i kazał wystąpić wszystkim, którzy mają ojca, zaś do występującego wraz z innymi Kowalskiego krzyknął: A ty Kowalski gdzie się pchasz?!
