Ostatnio słyszałem dwa zastanawiające komentarze do śmierci lidera Samoobrony.
Po pierwsze: zginął w piątek wieczorem, i ogłoszono śledztwo rozpocznie się w poniedziałek rano.
Czy to oznacza, że przez ten czas nic w tym temacie nie będzie się działo? Nikt nie zabezpieczy śladów nie rozpocznie działań operacyjnych? To mnie zastanawia.
Po drugie:
To był zwykły człowiek, bloker, spoza układu który „zachłysnął się” polityką, władzą… wszedł za głęboko w to bagno. Ubrudził się za bardzo…
Tak, coś w tym jest; do tego za jego życia nie lubiliśmy jego bezczelności, arogancji, prostolinijności, opalonej twarzy…- dlaczego? Może dlatego ze wielu z nas posiada podobne cechy, chce dobrze wyglądać, nie jest zbyt finezyjna, często się denerwuje, jest opryskliwa.
Oczekujemy od małego ekraniku wyidealizowanych samych siebie, anie odbić w krzywym zwierciadle rzeczywistości, czy też wizji prawdy o samym sobie.
I nagle okazuje się że po śmierci lidera Samoobrony dostrzegamy jego ludzki rys, widzimy człowieka, człowieka uwikłanego, ale jednego z nas.
I zaczynamy współczuć. Co nam w tym przeszkadza? Może krzywe zwierciadło mediów? Może coś w nas samych? W końcu zapewne również ukłucie zazdrości, maskowane, zaciemniane jednak prawdziwe.
Tym bardziej że dotyczy kogoś zwykłego, kto swoim uporem, dążeniem do swojej wizji zapewnił sobie więcej niż nasze chęci próbują stworzyć coś dla nas. Na ich drodze jednak staje zbyt wiele przeszkód, na pewno jedną z nich jest lenistwo…
I nam się nie udaje.
Tyle na dziś króciutkich rozważań na temat śp. Leppera. Niech będzie refleksją dla każdego z nas, może i również tych na wyżynach…
www.bezprzesady.pl
