adam kadmon adam kadmon
84
BLOG

Tylko dwa

adam kadmon adam kadmon Kultura Obserwuj notkę 2

Zobacz; bez sensu mkną lata…


sobota 30/09/2017
image1

zapytaj co się z tobą stało

mierz dystans od siebie do ciebie

nie jesteś skorupą pustą

przeciwnie

być może zostaniesz a to

istotna różnica

 

miej nieco odwagi by przyznać

że nic ci nie wyszło z wyjątkiem

garści włosów którym i tak było

wypaść

 

już nie licz wirtualnych przygód

których nie spodziewasz się przeżyć

bezboleśnie

masz problem z sobą

z tym jak widać żyć idzie

i przeżyć

nieodmiennie

jesiennie

daremnie

gdy późna jesień zapuka do parku

zmieni zimę w codzienność

czy

sprostasz wyzwaniu dopełnionych snów

post factum dodano

zapomniano pre mortis


„Adamie, kobieta wyczuwa takie klimaty.

Gdyby mogła i chciała, na pewno już wiedziałbyś o tym, a tak…

pozostaje iskra, której nie wolno zmarnować.

To piękna poezja, z głębi. Szczerze Ci gratuluję. Na taką mnie nie stać.

Jestem cienki Bolek;))”

 

gdzie nikt nie zagląda

chociaż podejdź

ukojenie odnajdziesz być może

nie koszmar

*     *    *    *     *     *

przed narcystyczną  pokusą

mówienia wspak poszukać

tej właśnie księgi tobiasza spisanej

w natchnieniu

w której opisano

wiele chwil piękna w drodze do chwil złych

czy opatrzność znajdzie

sposób

by dobrowolnie wejść w iskrę duszy nieśmiertelnej

 

*    *    *    *    *     *

 

znajdzie się przed zimą

cień ikony etiopów

osobiście intymnej na pojutrzejszą wiosnę

 

przy okazji opowiedz inną twoją rolę

teraz inny cień dwojakiej legendy

 

 

(ze Spisu Artefaktów)





Święto najświętszego jutra


sobota 07/10/2017
image0

…na przykład pantofelek który przymierzałaś

metka słoneczko koturnowe słupki

ach ten zachwyt

na pokaz

widzi mi się widzi nam się

nowa forma kroku w tańcu na przełaj

wierzę ożyłaś w nieodpowiedniej

przestrzeni ale co tam

przecież jakie to szczęście że tak

tańczymy osobno

zapoznana rola z solfeżem na migi

 

nieznośnie  milczy pantofelek z lewej

dosłownie ciżemka

czekaj podjeżdża dyniowa karoca

Kot w Buciskach za stangreta robi

mamy odrobinę szczęścia uważasz

chociaż

nigdy nie stanie się światło

da capo na pokaz

skończmy najlepiej teraz

ten złowieszczy pląs

do jutra

aż tak

adam kadmon
O mnie adam kadmon

Jestem istotą czującą , która swoje przeżyła.

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Kultura