Premier oświadczył (zbieram z kilku wypowiedzi), że:
- audyt w CBA nie potwierdził żadnych przestępstw
- wykazał za to "urzędniczą niechlujność"
- premier nie ma powodów do odwołania Mariusza Kamińskiego
- ale za to ma do niego ograniczone zaufanie.
Zwolennicy PiS mogą zatem szydzić z Pitery i jej "prywatnego dokumentu" kierowanego do premiera, który, jak widać, bynajmniej nie okazał się "porażający". Z kolei sympatycy PO mogą wskazywać decyzje Tuska jako przejaw politycznego rozsądku, przykład odróżniający styl urzędowania obecnego premiera od jego poprzednika.
Prawda leży oczywiście pośrodku.
Faktem jest, że kiedy rządowi i koalicji przychodzi zmierzyć się z faktycznymi problemami, przeciąganie jakichś vendett staje się sprawą drugorzędną, na którą tracić czasu nie warto. Myślę też, że większość rewelacji nt. CBA, skwapliwie podchwytywanych i rozdmuchiwanych przez media za poprzedniego reżimu, okazała się zwyczajnie nieprawdziwa.
Na łuki triumfalne i wieńce laurowe dla szefa CBA jednak zdecydowanie za wcześnie.
Po pierwsze: nie dam się przekonać, że nagłośnienie sprawy posłanki Sawickiej nie było podyktowane politycznymi motywami. Na miejscu Tuska też traktowałbym szefa CBA podejrzliwie, choć prawdę mówiąc, wyprowadzając cios PiS natychmiast nadział się na kontrę. I tak sprawa Sawickiej dzięki jednej łzawej (i niesmacznej) konferencji prasowej obróciła się na niekorzyść PiS.
Po drugie: nie dążąc za wszelka cenę do odwołania Kamińskiego Tusk wykazuje dalekowzroczność. Odwołanie szefa CBA jest prawnie dosyć problematyczne. Jednakże los całego CBA (a nie tylko jej szefa) zależy od tego, co wydarzy się podczas procesów w dwóch najgłośniejszych sprawach - afery gruntowej i Sawickiej właśnie. Oskarżyciele będą mieli naprzeciw siebie najbardziej wytrawnych obrońców, którzy zrobią wszystko, by udowodnić CBA naruszenie kompetencji i bezprawne wobec ich klientów działania. I tutaj naprawdę okaże się, czy rację mają zwolennicy tezy, że Biuro pod kierownictwem Kamińskiego działało w myśl zasady, że wola władzy jest prawem.
Mam szczerą nadzieję, że sprawy karne toczące się w wyniku akcji CBA zakończą się wyrokami skazującymi. I bynajmniej nie z powodów politycznych sympatii czy antypatii; po prostu dlatego, że chcę być obywatelem państwa, którego organy działają w sposób praworządny, niezależnie, kto rządzi. Czy to tak dużo?
