Pozostan z nami, gdyz ciemno juz..

Wracalismy ze spotkania w gminie tureckiej. Gaweda o problemach bytowych skonczyla sie oczywiscie dyskusja o meczecie w Kolonii. Muzulmanie powiedzieli, ze sa zadowoleni z projektu. To bedzie cos na miare ich potrzeb..

Niezaleznie od mojego pogladu na stawianie tej budowli, Bog zasluguje na to, by oddawac Mu chwale w duzej grupie, w tlumie - przyznalam, idac w zacinajacym deszczu.

Przecielam tak skwer, na srodku ktorego stal kosciol z czerwonej cegly. To znaczy.. budowla, ktora kiedys byla kosciolem. Bo teraz miala wymienione okna i drzwi, a tabliczka glosila, ze miesci sie tutaj szkola. Poszlabym dalej, nie zatrzymujac sie, bo widzialam juz swiatynie zamienione na salony samochodowe. Ale nad drzwiami tego budynku bylo zlociste malowidlo, przedstawiajace Chrystusa i Jego uczniow, a nad nimi slowa: "Bleibe bei uns, Herr, denn es will Abend werden"*.Widzialam: On, Mistrz odsunal sie troche na bok - jakby podjal decyzje, ze odchodzi stad, wybiera sie w dalsza droge. Oni stali i prosili. Tak, jakby wiedzieli, przewidzieli, jaki los spotkaswiatynie. Nie bedzie juz ksiedza i parafian, ale oni chca Go tam za wszelka cene zatrzymac..

W niedzielebylam juz w Nadrenii i poszlam na msze do jednej z tych przestronnych, jakby za duzych jak na dzisiejsze Niemcy, swiatyn.Patrzac na garstke wiernych i ksiedza, ktory w Polsce bylby juz na zasluzonej emeryturze, myslalam, ze nawet Bog delikatnie wycofuje sie z tych miejsc..Popatrzylam na lewa strone oltarza. Na kolumne padal cien skrzydlatej postaci, trzymajacej w reku wlocznie. Nie dojrzalam samej figury, ale cien trwal, nieruchomy, jak wierny rycerz swego Pana. W pustce, przerywanej dzwiekiem nieznanych mi piesni, cien aniola mowil, ze On - tam jest.

Juz kiedy kosciol zupelnie opustoszal, a w gotyckim budynku tanczyly, hulaly tylko dzwieki organow, stalam, patrzac na oltarz. I wtedy naprawde dotarlo do mnie, ze On tam trwa. Nawet jezeli brakuje ludzi, nawet jesli juz tylko organy potrafia oddawac Mu czesc. Przypomnial mi sie ten napis z berlinskiej swiatyni-szkoly, tym razem jako spelniona prosba: "Panie, zostan z nami, gdyz ciemno juz i ma sie ku wieczorowi".

Tego samego dnia, w Kolonii, dekorowanej juz na Boze Narodzenie, zaczal sie karnawal.

----

* Lk 24,29. Dla mnie to jedna z najbardziej przejmujacych scen, modlitw w Ewangelii..

Fragment tekstu, który ukazał się w tygodniku "Nowy Czas"