"UKRAINA W NATO" hasło wspierające propagandę Putina i Rosji !

Zacznijmy od pytania ,czy w obecnej sytuacji czy wejście Ukrainy do NATO jest możliwe?

UKRAINA W NATO?

Artykuł 5 Traktatu Waszyngtońskiego (podstawowy dokument NATO) głosi, że atak na jednego sojusznika jest uważany za atak na wszystkich. Jeżeli państwo w stanie wojny dołączyło do NATO, mogłoby to automatycznie wciągnąć sojusz w aktywną wojnę, co jest niepożądaną sytuacją.

Bezpieczeństwo i stabilność sojuszu:

Przyjęcie państwa w stanie wojny mogłoby zakłócić stabilność i bezpieczeństwo sojuszu, który ma na celu ochronę swoich członków.

Kwestie polityczne i strategiczne:

Włączenie państwa w konflikt mogłoby stanowić duże obciążenie dla NATO, zarówno w kontekście militarnego, jak i politycznego.

Przeszkody prawne:

Proces przystępowania do NATO wymaga spełnienia określonych kryteriów, takich jak demokracja, respektowanie praw człowieka i zaangażowanie w pokojowe rozwiązywanie konfliktów. Państwo w stanie wojny prawdopodobnie nie spełnia tych kryteriów.

Ryzyko eskalacji:

Dołączenie państwa w stanie wojny do NATO mogłoby prowadzić do dalszej eskalacji konfliktu i zwiększyć napięcie na poziomie globalnym.

Podsumowując: Choć formalnie nie ma zakazu przyjęcia państwa w stanie wojny do NATO, w praktyce jest to bardzo trudne ze względu na wiele przeszkód politycznych, strategicznych i bezpieczeństwa. 

KIEDY MOŻLIWE BĘDZIE EWENTUALNE PRZYJĘCIE UKRAINY DO NATO?

Generalnie oprócz zgody wszystkich członków sojuszu, państwo musi posiadać uregulowane granice oraz nie być w stanie wojny z żadnym innym państwem. 

POLITYCZNE SKUTKI PROPAGOWANIA "UKRAINA W NATO"

Pierwszy etap rosyjskiej dezinformacji został zapoczątkowany, gdy ukraiński parlament odsunął Janukowycza od władzy 22 lutego 2014 r. Wówczas rosyjska propaganda z wykorzystaniem dezinformacji przedstawiała nowo wybrane, prodemokratyczne władze w Kijowie jako „faszystowską kijowską juntę”, a do obywateli w Rosji i w Ukrainie Wschodniej dodawano jeszcze: „na usługach Zachodu”. Kolejny etap aktywności rosyjskiej dezinformacji nastąpił w 2015 r. Po przejęciu przez Rosję Krymu podpisano porozumienia mińskie, gwarantujące zawieszenie działań zbrojnych i przewidujące scenariusz uregulowania statusu nowych pseudopaństwowych bytów. Wówczas już rosyjskie działania dezinformacyjne były ukierunkowane na izolowanie Ukrainy na arenie międzynarodowej. Na wiele tygodni przed agresją rosyjską propaganda prowadziła wielokierunkowe działania informacyjne, które miały maskować decyzje Kremla i zwiększyć napięcia na wschodzie Ukrainy. Z tego powodu rosyjska działalność informacyjna od początku kwietnia 2021 r. koncentrowała się na publikacji tekstów mających przekonywać rosyjskie społeczeństwo, że Ukraina i NATO przygotowująsię do wojny z Rosją. Narracja o przystąpieniu Ukrainy do NATO , (bez spełnienia przez nią warunków formalnych) wpisywała sie w narrację Kremla.

Potem wybuchła wojna pełnoskalowa. Rosjanie coraz częściej informowali, że działania zbrojne w Ukrainie są podtrzymywane przez państwa zachodnie. Jako argument wskazywano, że 27 państw europejskich, w tym Wielka Brytania oraz USA, zgodziły się przekazać Ukrainie broń, środki medyczne i dodatkową pomoc wojskową. Rosyjskie władze twierdziły, że w ten sposób kraje niemal całego świata zależnego od USA wspierają Ukrainę w walce z rosyjską armią, że NATO chcę doprowadzić do upadku Rosję i stworzyć z niej swojego pariasa. W oficjalnym przekazie informacyjnym rosyjskie służby niezmiennie akcentowały fakt, że zasadniczym celem użycia rosyjskich sił zbrojnych była „ochrona ludności Donieckiej Republiki Ludowej i Ługańskiej Republiki Ludowej”. Wskazywały, że prezydent Putin chce przywrócić międzynarodowy porządek prawny i doprowadzić do stabilizacji sytuacji w Ukrainie. Putin w swojej narracji chciał "uchronić" Ukrainę od okupacji faszystowskiej i dyktatury NATO. 

Obecnie jednym z głównych celów rosyjskiej dezinformacji pozostaje przedstawianie inwazji na Ukrainę jako rezultatu gry zachodnich mocarstw. Rosja promuje narrację, zgodnie z którą to Stany Zjednoczone sprowokowały ją poprzez rozszerzanie NATO na wschód Europy do podjęcia działań asekurujących rosyjskie bezpieczeństwo w sferze militarnej. Przyjęta narracja pomaga przedstawić Rosję jako obiekt negatywnego oddziaływania państw Zachodu. W związku z zaistniałą sytuacją Rosja musiała podjąć działania obronne w wymiarze nie tylko dyplomatycznym, lecz także militarnym.

Każde wystąpienie polityka europejskiego mówiącego "Ukraina w NATO" jest wykorzystywane przez Kreml w propagandzie do społeczeństwa i innych zaprzyjaźnionych państw aby tylko uzasadnić swoje działania w Ukrainie.

Jeżeli jeszcze propagowanie hasła "Ukraina w NATO" w momencie ofensywy ukraińskiej i odebraniu części terytoriów okupowanych przez Rosję miało jakiś sens, to w sytuacji obecnej jest paradoksalnie działaniem, które tylko oddala szansę na osiągnięcie kompromisu i podpisanie układu pokojowego. W tym momencie Ukraina ani nie ma zasobów ludzkich, ani wystarczająco sprzętu, aby odebrać tereny okupowane przez Rosję. Rosjanie stworzyli sieć umocnień na linii frontu, które wymagają znacznej ilość sprzętu do przełamania. Z drugiej strony Rosja nie posiada wystarczających zasobów, aby posunąć się zdecydowanie w głąb terenów Ukraińskich, ale ich przemysł wojenny jest w stanie szybciej uzupełnić straty sprzętowe niż dostawy broni z zachodu. 

CO MUSIAŁOBY SIĘ STAC ABY HASŁO "UKRAINA W NATO'' stałoby się realne

Mało realny scenariusz

- Ukraina przeprowadza ofensywę i odzyskuje całe swoje terytorium, Rosja podpisuje traktat pokojowy

Prawdopodobny scenariusz

- Federacja Rosyjska musiałaby podpisać traktat pokojowy z Ukrainą (nie rozejm)

- Ukraina musiałaby zaakceptować bezpowrotną utratę terytoriów okupowanych przez Rosję. 

- Rosja i USA musiałyby dojść do porozumienia w sprawie geopolityki, i Rosja musiałąby zaakceptować "Nową Ukrainę" , jako strefę wpływów USA

DALSZE PROPAGOWANIE HASŁA "UKRAINA W NATO'' rezultat

- Federacja Rosyjska nie podpisuje traktatu pokojowego, ewentualnie rozejm i pozostawienie status quo, co powoduje ,że praktycznie dalej Ukraina nie ma szans na wejście do NATO.

- Dawanie pożywki mediom Rosyjskim , które moga dokładnie pokazywać wrogów.

CO ZAMIAST "UKRAINA W NATO" 

Do czasu podpisania traktatu pokojowego używanie "Partnerstwo" lub "pomoc sąsiedzka napadniętemu państwu" byłoby bardziej właściwe, w każdym razie dawałoby mniej rosyjskiej propagandzie do wykorzystania.

Źródła

Baluk W., Doroszko M. (red.), Wojna hybrydowa Rosji przeciwko Ukrainie w latach 2014–2016, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2017.

Banasik M., Wojna hybrydowa i jej konsekwencje dla bezpieczeństwa euroatlantyckiego, Wydawnictwo Difin, Warszawa 2018.

Banasik M., Zagrożenia Federacji Rosyjskiej i euroatlantycka perspektywa bezpieczeństwa, Wydawnictwo Difin, Warszawa 2019.

Christopher P., Matthews M., The Russian “Firehose of Falsehood” Propaganda Model, RAND Corporation, 11 lipca 2016 r., https://www.rand.org/pubs/perspectives/PE198.html

Ciborowski L., Walka informacyjna, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 1999.

Dela P., Założenia działań w cyberprzestrzeni, PWN, Warszawa 2022.

Endgame scenarios for Russia’s war in Ukraine, International Centre For Ukrainian Victory, czerwiec 2023 r., https://ukrainianvictory.org/wp-content/uploads/Endgame-scenarios-web.pdf

Op-ed: Why admitting Ukraine into NATO would be a risky mistake https://www.theparliamentmagazine.eu/news/article/oped-why-admitting-ukraine-into-nato-would-be-a-risky-mistake

Ukraine should never be admitted to NATO Kyiv is demanding that the alliance give it something to walk away with at Vilnius. Will it succumb?https://responsiblestatecraft.org/2023/07/11/why-ukraine-should-never-be-admitted-to-nato/

NATO allies at summit to unveil Ukraine ‘bridge to membership https://www.swissinfo.ch/eng/nato-allies-at-summit-to-unveil-ukraine-%27bridge-to-membership%27/82847365

Prof. Tomas Janeliūnas, Chief research officer, Eastern Europe Studies Centre (Lithuania)

Bob Deen, Senior research fellow, Clingendael Institute of International Relations (Netherlands)

Charlotta Rodhe, Acting Deputy Director and Analyst, Stockholm Centre for Eastern European Studies (Sweden)

Johan Engvall, Analyst, Stockholm Centre for Eastern European Studies (Sweden)

Dr Viljar Veebel, Researcher, Baltic Defence College (Estonia)

Andrzej Kozłowski, Head of Pulaski Research Office (Poland)

Sebastian Czub, Analyst, Casimir Pulaski Foundation (Poland)