`To pytanie towarzyszyło warszawskim arywistom jeszcze długo po 1990 r. Śródmieście odpadało ze względu na cenę i w wielu przypadkach niedogrzane mieszkania. Nie znano wtedy okien z plastiku. Słyszałem, że na Marszałkowskiej była kamienica ze sławojką do 2005 r.
Przedwczoraj odwiedziłem Żoliborz. Rozpocząłem nietypowo, bo od sklepu wielkopowierzchniowego. Kolejka do Pani Agaty na kasie niecierpliwiła się, więc usłyszeliśmy takie zdanie: "przepraszam, ale to karta babci i ciągle mylę ten pin". Po zakupach udałem się do instytucji państwowej. W hallu wyłożono ulotki o Dniu Seniora. Jedną z propozycji jest turniej tenisa stołowego. Ja dam puchar za samo dojście seniora na halę tenisa "Spójni". Byłem tam dwa lata temu, też z okazji tenisowej i o mało się nie nadziałem na zbrojenie płyty betonowej spod drogi gruntowej. W instytucji państwowej przygotowano dla mnie również inna atrakcję. Pracownik tej instytucji w wieku lat 50 ocierał się o panią sprzątaczkę. Ta zawołała za nim "za to trzeba płacić". Uprzedzam pytania spragnionych płatnego seksu, pani była w wieku podobnym.
Zupełnie nieumyślnie, z misją, trafiłem wczoraj na Mokotów, a konkretnie w rejon Łowickiej. Niektórzy mówią tam jeszcze: Komarowa. Wybitna myśl urbanistyczna kazała wybudować tam chodniki zupełnie nie do spaceru. Towarzysze widzieli już komunizm (np. darmowe taksówki) na horyzoncie i chodniki maja metr szerokości. Towarzysz z towarzyszką stali z wózkiem i musiałem omijać ich jezdnią. W wózku resortowy wnuk. Przy Komarowa, na Wołoskiej przecież, chciało mnie rozjechać dwóch rowerzystów i wcale nie jechali razem. A ja nie szedłem po stronie resortowego szpitala, tylko po stronie parzystej, gdzie ścieżka jest w powijakach. Ci z Mokotowa poradzili sobie i z tym brakiem.
Z dwojga złego senior ma lepiej na Żoliborzu. Może musi płacić za seks, może ukradną mu kartę i nadzieją na ruszt, ale będzie żył. Na Mokotowie ma marne szanse przeżycia.
