Moel Standardowy (MS) to powszechnie akceptowana przez fizyków teoria opisu struktury materii, która jest efektem wieloletnich poszukiwań jednego, zwartego modelu opisującego całą obecną wiedzę na temat cząstek elementarnych i oddziaływań między nimi.
„Czarna dziura” drąży go od wewnątrz ograniczając jego możliwości kompletnego opisu cząstek elementarnych w sposób prowadzący do unifikacji wszystkich oddziaływań pomiędzy nimi.
Czarna dziura to „zemsta” ładunku elektrycznego za próbę odebrania mu należnego miejsca, jakie zajmuje w fundamencie gmachu fizyki.
Upomina się o należyte traktowanie i przestrzeganie jego podstawowego prawa obowiązującego w przyrodzie „zasady zachowania ładunku”, o czym MS zdaje się zapominać czy też czyni to w sposób połowiczny nie przywiązując do tego specjalnej wagi.
"Ładunek elektryczny jest niezniszczalny; nigdy nie ginie i nie może być stworzony z niczego może tylko zmieniać swoją postać” – podobnie jak energia, która nie ulega zniszczeniu ani też nie może powstać z niczego może tylko zmieniać swoją postać - przemieniać się z jednego rodzaju w drugi.
Przypomina też, że jest określoną własnością przyrody – natury a nie tylko kombinacją liczb dodatnich i ujemnych. Liczby i znaki matematyczne próbują tylko opisać go w sposób bardziej przyjazny i praktyczny.
Skąd bierze się taki pogląd ?
Z analizy rozpadów - przemian β oraz kwarkowej budowy cząstek elementarnych, które prowadzą do wniosku, że MS nie spełnia zasady zachowania ładunku.
Przeprowadźmy, zatem analizę rozpadu - przemiany β-
Ogólny zapis rozpadu β- :
n → p+ + e- + antyneutrino elektronowe 1
Arytmetycznie zapis takiego rozpadu z wyrażenia [1] jest jak najbardziej poprawny, bowiem:
(0) = (+1) + (-1) + (0) 2
Gdy uwzględnimy kwarkową budowę neutronu zapis ten będzie również poprawny :
(+2/3) + (-2/3) = (+1) + (-1) + (0) 3
Na pozór wszystko wydaje się być w jak najlepszym porządku, więc czego się czepiać.
Wątpliwość powstaje w momencie, gdy zsumujemy wartości bezwzględne prawej i lewej strony równia [3] :
|(+2/3)| + |(-2/3)| ≠ |(+1)| + |(-1)| + |(0)| 4
4/3 < 2 5
Proste sumowanie liczb dodatnich i ujemnych jest niewystarczające, bowiem za tymi liczbami kryją się odpowiednie własności ładunku a nie odwrotnie.
Przedstawię swoją myśl bardziej obrazowo: ładunek dodatni i ujemny możemy porównać z dwoma przeciwstawnymi żywiołami ognia i wody oczywiście nie dosłownie, co sygnalizowałem w „czterech żywiołach”.
Zinterpretujmy teraz fizycznie wyrażenie [3]:
(+2/3) - to małe ognisko pożarowe
(-2/3) - to ilość wody niezbędna do ugaszenia małego pożaru - jego neutralizacji
(+1) - to duże ognisko pożarowe
(-1) - to ilość wody niezbędna do ugaszenia dużego pożaru - jego neutralizacji
Ognisko pożarowe to nic innego jak skumulowana postać pewnej własności - energii jednego rodzaju (dodatnia) natomiast woda to skumulowana postać tej własności - energii drugiego rodzaju (ujemna).
Energia ogniska pożarowego i energia wody to przejaw tej samej energii.
Pomimo tego, że równania [2] i [3] są jak najbardziej poprawne arytmetycznie to skumulowana energia małego ogniska pożarowego i wody do jego ugaszenia lewa strona nierówności [5] jest zdecydowanie mniejsza od skumulowanej energii dużego ogniska pożarowego i wody do jego ugaszenia prawa strona nierówności.
Jeśli ładunki elektryczne dodatni i ujemny to nie liczby, lecz określona własność są przejawem skumulowanych różnych postaci energii podobnie jak masa (gdzie E=mc2) wówczas z ogólnego punktu widzenia równania [2] i [3] nie są bilansem ilości skumulowanej energii porównującej gaszenie małego i dużego pożaru, lecz porównują sam proces gaszenia pożaru - mówią nam o tym, że mały pożar i duży zostały skutecznie ugaszone i do tego celu wystarczy zwykłe dodawanie arytmetyczne liczb dodatnich i ujemnych.
W ujęciu kwarkowym :
d → u + e + antyneutrino elektronowe 6
Kwark d z ładunkiem (-1/3) przemienia się w kwark u z ładunkiem (+2/3) oraz w rezultacie końcowym emituje elektron z ładunkiem (-1) i antyneutrino elektronowe :
(-1/3) = (+2/3) + (-1) + (0) 7
Z wyrażenia [7] wynika, że z połowy małej ilości wody (-1/3) niezbędnej do ugaszenia połowy małego ogniska pożarowego (małe ognisko pożarowe zdefiniowane powyżej opisuje lewa strona równania [1]) powstaje małe ognisko pożarowe (+2/3) oraz ilość wody (-1), którą można ugasić duże ognisko pożarowe plus jeszcze coś (antyneutrino elektronowe) równanie [7].
Matematycznie zapis taki można wyprowadzić bardzo łatwo, co pokazuję poniżej.
(-1/3) = (+2/3) + (-2/3) + (-1/3)+ (0) 7a
Równanie [7] powstaje z dodania i odjęcia tej samej liczby 2/3 z prawej strony w równaniu 7a, jeśli jednak liczby reprezentują określony rodzaj własności fizycznej ładunku to nie ma to uzasadnionego sensu, bowiem jak brzmi wówczas taka interpretacja :
Z ilości wody (-1/3) powstaje ta sama ilość wody (-1/3) plus ognisko pożarowe (+2/3) i ilość wody do jego ugaszenia ( -2/3), zatem, z czego powstaje to ognisko pożarowe i woda do jego ugaszenia?
Małe ognisko pożarowe (+2/3) i woda do jego ugaszenia (-2/3) powstały z niczego.
Według tego schematu rozpad β+ przebiega bardzo podobnie wystarczy tylko kwarkowi u z ładunkiem +2/3 dodać i odjąć 2/3 ładunku wówczas przemieni się w kwark d z ładunkiem -1/3 i pozyton z ładunkiem +1 i obojętne neurino.
(+2/3) = (+2/3) + (+2/3) + (-2/3) + (0) 8a
(+2/3) = (-1/3) + (+1) + (0) 8
Przed takim traktowaniem ładunku elektrycznego broni się sama natura co manifestuje tym, że neutron rozpada się łatwo zaś proton nie. Zapobiega w ten sposób cyklicznej przemianie neutronu w proton i protonu w neutron w efekcie którego elektrony i pozytony generowane byłyby z niczego bez ograniczenia.
Podczas bilansowania ładunków w procesie jakiejś przemiany konieczne jest nie tylko ich proste sumowanie, lecz również sumowanie ich wartości bezwzględnych.
Podobnie jak nie sposób rozwiązać jednego równania z dwoma niewiadomymi do jednoznacznego wyznaczenia jego niewiadomych konieczny jest układ dwóch równań.
Wiem, że Model Standardowy to nie tylko prosta suma liczbowa ładunku jednak uważam, że jeśli pewien model opisuje określone zjawisko za pomocą kilku parametrów np.: ładunek, energia itp. To, aby model ten było można uznać za poprawny – niebudzący wątpliwości opis każdego z parametrów z osobna także nie powinien budzić zastrzeżeń w szczególności powinien spełniać uznane prawa, które są fundamentem fizyki.
Jeśli któryś z parametrów budzi takie zastrzeżenia to powinien zostać uzupełniony lub usunięty z modelu. Nie sposób usunąć ładunku elektrycznego z Modelu Standardowego, nie można samego modelu w całości porzucić, jest bowiem dorobkiem wielu wyśmienitych umysłów i znakomitych fizyków. Nie można zamienić czarnej dziury na wielki czarny krater należy, zatem zmodyfikować budowę cząstek elementarnych szczególnie nukleonów, aby spełniała ona niebudzącą wątpliwości zasadę zachowania ładunku.
Załatajmy czarną dziurę MS, aby zadowolić „obrażony” ładunek elektryczny!
Jeśli uważasz, że temat ten jest ciekawy wart polecenia – poleć znajomemu.
Jeśli dodatkowo uważasz, że zasługuje na większe rozpowszechnienie, rozpowszechnij w dowolnej formie w dowolnym języku i wrzuć do netu na YouTube, fora, blogi, strony etc.
Inne tematy w dziale Technologie
