Ja, jako bydło...

...przyjąłem wiadomość o śmierci Władysława Bartoszewskiego ze smutkiem.

Oto na "drugą stronę" odszedł człowiek, który wywarł wielki wpływ na losy Polski na przełomie XX i XXI wieku. Zwłaszcza po 89 roku. Z jednej strony wielbiony, wynoszony na ołtarze, z drugiej zaś niedoceniany, często postponowany stał się symbolem podziałów w polskiej polityce. Ale ja bym pana Władysława za to nie winił. Był zbyt wyrazistą postacią, by spełniać oczekiwania wszystkich. Tacy jak on nie potrafią kochać każdego. Nie potrafią iść na kompromisy, by zadowolić wszystkich. Tacy jak on jeśli kochają to na całego, jeśli zaś nie lubią - to też na całego.

Niech dobry Bóg da, żeby po "drugiej stronie" nie było mu dane spotkać takich ja ja...

Niech mu ziemia lekką będzie...

--------------------------------------------------------------

"Gdy wydepczemy wszystkie ścieżki lata
Gdy nam nie starczy cień wysokich drew
Gdy już poznamy sens naszego świata
To przeprawimy się na drugi brzeg...
Niech nie przeszkadza nam niesforna rzeka....
Niech lodzi szybki pokieruje bieg...
Bo choć nie wiemy co w oddali czeka
To przeprawimy się na drugi brzeg...
I w ciszy, w ciszy steru nic nie trudzi
W szalikach ciepłych w paltach jak na jesień
Tak obok siebie paru zwykłych ludzi
I tak nas niesie tak nas dokądś niesie
I tylko czasem łódź z przeciwka cicho
Tego się przecież nie spodziewał człek
Jak my podobnych co zuchwale płyną
Po dniach skończonych na swój drugi brzeg"