„Niechaj, kogo wiek zamroczy,
Chyląc ku ziemi poradlone czoło [zaciśnięte piąstki i usteczka, i ten wzrok bazyliszka]
Takie widzi świata koło,
Jakie tępymi zakreśla oczy. „
„Patrz [tusk], jak nad [twoje] wody trupie
Wzbił się jakiś płaz w skorupie.
Sam sobie sterem, żeglarzem, okrętem;
Goniąc za żywiołami drobniejszego płazu,
To się wzbija, to w głąb wali:
Nie lgnie do niego fala, ani on do fali;”
