Pasiakowa, albo kredkowa rewolucja próbuje odpalić się w Polsce. Młodzi ludzie, a wśród nich skryci działacze ruchów dewiacyjnych i najzwyklejsza moralna żulia wymachując pasiakiem, który według nich jest tęczą choć sami wyrżnęli z niej indygo - kolor Chrystusa, za pieniądze Sorosa i światowej liber-lewaktywy usiłują Polskę chrześcijańską zamienić w sodomski kraj nadwiślański.
Reakcja polskich władz jest nader oszczędna, przejawiająca się głównie w swerze retoryki oraz działań mających udowodnić światu, że pederasta o tzw. seksualnej dwubiegunowości wali w nas cegłówką, a my w niego nawet nie kwiatkiem, bowiem nawet kwiatkiem owego czegoś bić przecież nie można. W języku polskich polityków i sprzyjających im dziennikarzom nadal królują dumni "geje" czyli wesołki, choć niech mi ktoś wreszcie wyjaśni, co wesołego jest w analnej penetracji? Cały czas władze podnoszą temat okazywania szacunku i zrozumienia, co w kontekście tego, co dzieje się na ulicach, wygląda tak jakby do podobnych reakcji nawoływał książę Henryk Pobożny wobec mongolskiej dziczy na legnickim polu. W retoryce mediów pasiakowi barbażyńcy i bandyci to działacze i uczestnicy walczący o swoje prawa, a wicepremier Gliński (nie mam pojęcia, co widzi w nim Kaczyński, być może błędnie dostrzegł w nim jakąś pararelę siebie samego) nadal rozdziela finansowe granty jakimś lewackim instytucjom, zaś rząd po staremu boi się Unii, Mosbacher i światowegi lewactwa.
Wobec takiej sytuacji potrzebne są ruchy oddolne, inicjatywy obywatelskie, które stworzą odpowiedź na pasiakowe ekscesy i zapoczątkują społeczną kontrrewoluję wobec ideologii dewiacji i terroru lgbt, a w konsekwencji wypchną owe zdziczenie ponownie na margines cywilizacji. To trudne zadanie, zdaję sobie z tego sprawę, bowiem ubywa sojuszników, a media, nawet wydawać by się mogło, że odległe jak od Alfa Centauri, od tematu sodomii i seksualnych dewiacji jak choćby Nowa Fantastyka, gotowe są iść w tym samym szeregu co pasiakowy terror. Tematy, o których pozwalam sobie pisać rzadko znajdują si na pierwszych stronach portali, jakby ich właściciele i wydawcy już zostali skażeni jakąś formą pasiakowego wirusa.
Media mówią o dewiacji językiem dewiacji i trudno je przekonać aby od tego odstąpiły. Trwają pozory walki z pasiakową poprawnością, a skrupuły i powątpiewanie to jedyne rzeczy, których po stronie władz i pewnych środowisk nie brakuje. Barbarzyńcy stoją u bram Rzymu, a jedyne na co można liczyć to pozwalanie aby straże na murach spały i bezrefleksyjne przyglądanie się budowie pod murami różnych koni trojańskich.
Także kościół katolicki zdaje się stać obok, skażony własnym lawendowym trądem i obdażony przywódcami, którym daleko do kardynałów Wojtyły i Wyszyńskiego czy arcybiskupa Baraniaka. Dzisiejszy prymas Polski Arcybiskup Polak sprawia wrażenie jakby sam, po cichu kibicował owej lgbtowskiej abominacji, idąc tą samą drogą po której dziarsko maszeruje papież Franciszek. Cóż jednak zrobić w czasach szaleństwa podcinanie gałęzi, na której się siedzi postrzegane być może jako całkiem logiczne i pożyteczne.
Zostajemy więc sami. Na szczęście istnieje Ordo Juris i ruchy pro live, istnieją prawdziwi katolicy i patrioci. Jest wielu księży i proboszczów, którzy wbrew swojej spętanej chierarchii stają po stronie ludzi. Jest arcybiskup Jędraszewski i paru innych zdających się iść za ludem. Są wreszcie stowarzyszenia kibiców i Narodowcy z prawdziwgo zdarzenia. Są także zwykli ludzie, nasi sąsiedzi i sąsiadki, zgrzytający zębami i zaciskający pięści na widok bezczeszczonych ich największych świętości. Musimy się organizować i wspierać, i musimy, trzeba to wreszcie powiedzieć gdyż taka jest prawda i potrzeba, wypowiedzieć wojnę lgbtowskiej zarazie.
