Seweryn Blumsztajn tak ten od pie**olę nie rodzę, Renata Grochal oraz całe stado dziennikarzy i dziennikarzątek pro totalnych zawyło ze zgrozy gdy telewizja TVN 24 z kilkumiesięczną obsuwą pokazała jak kilkunastu dziwacznych indywiduów gdzieś w lesie układało grafomańskie laurki o Hitlerze, hailowało i wtryniało tort ze swastyką zrobioną z czekoladowych wafli. Przypominało to bardziej zlot niedzielnych satanistów z przerwą na rodzinny piknik niż poważne zebranie nazistowskiej organizacji. Nie mniej jednak eter rozdarł się wyciem potępienia i wytykami w kierunku rządu, że zareagował dopiero po kilku godzinach, a miał reagować po minutach jak na dobrą apokalipsę przystało.
W sierpniu zeszłego roku przez Berlin przemaszerowało 500 niemieckich neonazistów czczących trzydziestą rocznicę samobójczej śmierci Rudolfa Hessa. Proszę mi wierzyć żaden z nich nie przypominał członka kółka różańcowego wcinającego czekoladowe batony. Byli to krępi, postawni młodzieńcy o szerokich, butnych twarzach jak nic pasujący do stereotypów esesmanów i gestapowców. I gdyby ich tylko ubrać w czarne, zaprojektowane przez Hugo Bossa, mundury i dać wieżyczki strzelnicze z wycelowanymi, w idących na druty nieszczęsnych muzułmanów*, MG 42 mielibyśmy wykapanych nazi ojców, wujów i stryjów, którzy to w czasach jeszcze nie zapomnianych urządzili naszemu narodowi krwawą łaźnię. Jakoś wtedy nie słyszałem aby polskie media michnikolubne z Gazetą Wyborczą na czele podniosły larum na Europę albo i na świat cały, że w Niemczech odradza się faszyzm, a Angela Merkel przygląda się temu bezrefleksyjnie z opuszonymi w niemocy rękoma wzdłuż swojej źle skrojonej, czerwonej garsonki. Nikt z owych mediów nie ośmielił się nazwać państwa niemieckiego zezwalającego na taki przemarsz państwem niedemokratycznym, w którym władze zezwalają na taki, a nie inny klimat polityczny - dobry dla odradzania się nazizmu.
W roku 2016 na terenie Niemiec odbyło się 466 demonstracji neonazistowskich i 223 koncerty o takiej tematyce. Gdzie wtedy był słynny dziennikarz Bertold Kittel grzmiący na polskich, leśnych faszystów i domagający się interwencji w ich sprawie samego Ojca, Syna i Ducha Świętego? Gdzie był redaktor Nizinkiewicz oburzający się, że w minuty po ujawnieniu zagajnikowych faszystów rząd polski nie zwołał specjalnej konferencji prasowej i nie odsądził od czci i wiary miłośników Hitlera i czekoladowych wafli, a potem obligatoryjnie nie skazał ich na utratę czci, gardła i honoru?
Może więc w przypadku mediów wojujących z rządem Prawa i Sprawiedliwości, semantyka, dialektyka i retoryka, a przede wszystkim logika ma się tak samo jak w sytuacji kiedy owe media zajmują się domniemanym łamaniem praworządności w Polsce całkowicie pomijając stan owej praworządności u naszego zachodniego sąsiada i innych na zachód od Renu. Może owo eklezjastyczne pouczanie nas ze stentorową swadą i zaśpiewem kogoś wiedzącego lepiej zawsze będzie dotyczyło tylko nas samych, bowiem na zachód od Odry zaistniało jakieś pole siłowe uniemożliwiające ocenianie tamtych tymi samymi kategoriami co nas, a jedyne co się przez owe pole przedziera to relatywistyka moralna wołająca głosem być może Michnika, być Może Róży Thun albo i samego Donalda Tuska, że nam wolno mniej od nich, że prawo obowiązujące o nich, jak choćby te o nominacji sędziów przez ministra sprawiedliwości nie ma prawa zaistnieć u nas.
Nic nie dzieje się przypadkowo, zaś próby skalania własnego gniazda w imię tego aby ponownie powróciły do niego kukułki, stały się przemożne i za wszelką cenę. Nie ma już bowiem prawie czasu aby znowu zaistniało: aby było tak jak było, więc każda sposobność aby osłabić Polskę przyprawiając jej, tak dobrze znaną z niemieckich ulic, gębę łysego, tłustego faszysty czczącego niemieckich, nazistowskich zbirów i niczym zombi wskrzeszających ich w dzisiejszych czasach, jest dobra.
