Padają zarzuty że jakoś za komuny im cenzura nie przeszkadzała a teraz nagle tacy honorowi. Otóż odpowiedź na to jest banalnie prosta - za komuny nie mieli gdzie iść. Gdyby postawili się okoniem to skończyliby za pomocnika na budowie. Nie było alternatywy i władza mogła skutecznie straszyć zawodnika że będzie skończony że kariera się złamie że nikt ci roboty nie da i zaczniesz od zera. Dziś to nie działa. Aparatczycy na kierowniczych stanowiskach w mediach publicznych zdają się nie zauważać że czasy się zmieniły, że ludzie mają gdzie odejść i że straszenie brakiem roboty po prostu nie działa. Prawda że to dziecinnie proste?
