Sąd Najwyższy. Pełna i bezwarunkowa kapitulacja Polski

w sprawie bezprawnego, niekonstytucyjnego emerytowania sędziów Sądu Najwyższego.

Tak jak zalecałem dokłądnie miesiąc temu:

Jak polskie władze powinny postąpić w sprawie orzeczenia TSUE?  Wykonać. Bez żadnych sztuczek, wykrętów wykonać.

Projekt ustawy: - o zmianie ustawy o Sądzie Najwyższym.

Art. 2. 1. Sędzia Sądu Najwyższego albo sędzia Naczelnego Sądu Administracyjnego,

który przeszedł w stan spoczynku na podstawie art. 37 § 1– 4 albo art. 111 § 1 lub 1a ustawy

zmienianej w art. 1 w brzmieniu dotychczasowym, w tym przy zastosowaniu art. 5 ustawy

z dnia 10 maja 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych, ustawy

o Sądzie Najwyższym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1045),

z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy powraca do pełnienia urzędu na stanowisku zajmowanym w dniu wejścia w życie ustawy zmienianej w art. 1.

Służbę na stanowisku sędziego Sądu Najwyższego albo sędziego Naczelnego Sądu Administracyjnego uważa się za nieprzerwaną.

/.../

4. Jeżeli sędzia, który na podstawie ust. 1 powrócił do pełnienia urzędu na stanowisku

sędziego Sądu Najwyższego, zajmował w dniu wejścia w życie ustawy zmienianej w art. 1

stanowisko Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego albo Prezesa Sądu Najwyższego,

kadencję odpowiednio Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego i Prezesa Sądu Najwyższego trwającą w dniu wejścia w życie ustawy zmienianej w art. 1 uważa się za nieprzerwaną.

No, oni tam dodali listek figowy w postaci paragrafów pozwalającym sędziom na złożenie deklaracji, że chcą pozostać w stanie spoczynku.

Cieszę się, że ta władza przegrała.

Smutno, że jej działania kompromitują Polskę