Pomysł wymiany premiera jest żywy nie tylko w PiS czy wśród koalicjantów PO, lecz ma także coraz więcej zwolenników w samej Platformie Obywatelskiej– obecnie Koalicji Obywatelskiej. Ma to być alternatywa dla nowych wyborów. Kalkulacja polityków władzy jest prosta: niepopularnego Tuska trzeba zastąpić kimś bardziej akceptowalnym dla społeczeństwa. Przy okazji można by zaprezentować nowy zestaw obietnic, zwalając winę za brak realizacji dotychczasowych na poprzedni gabinet. Wartością dodaną mógłby być premier akceptowalny dla ekipy Trumpa, co w przypadku Donalda Tuska jest absolutnie niemożliwe. Z punktu widzenia rządzących zmiana premiera mogłaby mieć same zalety. Są tylko dwa „ale”…
Po pierwsze, zmiany Tuska na kogoś innego będzie trudno dokonać bez zgody jego samego. Może on szantażować koalicjantów przyspieszonymi wyborami, a te przy obecnych sondażach będą dla nich katastrofalne.
Po drugie, główne siły w obecnym rządzie, z Tuskiem na czele, są kompletnie uzależnione od Niemiec. Niemcy muszą więc zostać jakoś ograni, na przykład przez polityków szukających porozumienia z USA, albo sami chcieć tej zmiany.
Jedno i drugie dzisiaj nie jest takie nierealne. Trump nie chce Tuska i w samej koalicji rządzącej może znaleźć lepszych partnerów. Z kolei Berlin widząc, że polski premier może stracić kontrolę nad biegiem wydarzeń w swoim kraju, być może postawi na kogoś innego. To musi być ktoś bardziej popularny i mniej oczywisty jako wasal Niemiec. Na razie kandydata nie widać, ale pewnie w samej Platformie można by kilku takich znaleźć.
Jak na razie Tusk próbuje, czym może, dyscyplinować koalicjantów i własne szeregi. Sprzyjają mu niekorzystne dla koalicjantów sondaże, ale coraz mniej wspierają go dotychczas prorządowe media. Krytyka premiera jest coraz częstsza. Być może Tusk, żeby się uratować, urządzi jakieś widowiskowe fajerwerki, tylko że to raczej nie na długo pomoże. Na jego niekorzyść działają fatalny stan budżetu i brak zdolności do przeprowadzenia jakichkolwiek pozytywnych projektów.
Walka wokół tego, kto powinien kierować rządem, za chwilę pochłonie sporą część potencjału obozu władzy. Być może to najbardziej prawdopodobny scenariusz.
Tekst pochodzi z najnowszego numeru "Gazety Polskiej"; data: 29.10.2025.
Autor Bajek dla Marysi i Alicji, współautor książek Układ i Flaki z nietoperza oraz Partyzant wolnego słowa.
www.gazetapolska.pl
www.niezalezna.pl
www.GPCodziennie.pl
www.TelewizjaRepublika.pl
ur.31.12.1967.
W latach osiemdziesiątych działał w ruchu Oazowym i Muminkowym opiekującym się dziećmi z upośledzeniem umysłowym. Uczestnik organizacji opozycyjnych, w tym konspiracyjnych struktur w liceach na warszawskim Żoliborzu, Ruchu Katolickiej Młodzieży Niepodległościowej, NZS wydział psychologii.
Współpracownik ukazujących się w drugim obiegu "Słowa Niepodległego" i "Wiadomości Codziennych". W 1989 r. współzałożyciel ZChN.
Wycofał się z polityki w 1991 i zajął dziennikarstwem.
1991-1992 dziennikarz "Nowego Świata",
1992 założyciel "Gazety Polskiej", następnie wieloletni szef działu ekonomicznego, a potem krajowego.
Od 2005 r. redaktor naczelny. Prowadził wiele audycji w Polskim Radiu i TVP, w tym "Pod prasą, "Rozmowy Jedynki", "Trójka po trzeciej". Od 2011 red. nacz. Gazety Polskiej Codziennie, współzałożyciel Telewizji Republika.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka