Gotowanie na ekranie

W naszej ulubionej knajpie właściciel zrobił referendum. Bo część bywalców narzekała, że jedzenie monotonne, polska tradycyjna kuchnia, za tłusto, niezdrowo i w ogóle nie da się tego jeść.

Kandydat na nowego szefa wraz z pomocnikami rozdałi nowe, piękne menu! Czego tam nie było! Owoce morza i kawior, ostrygi, szampan, carpaccio z polędwicy i łosoś z rusztu! No, ślinka sama ciekła z pyska.

Część jednak zagłosowała za dawnym kucharzem, bo zamiast ostryg woli jednak schabowe a zamiast szampana wódkę. Jednak młodzi zdecydowali - chcą zmiany!

Nowy szef nie powiem - lata w pięknym fartuchu, naradza się w kuchni z podkuchennymi i czasami wychodzi do czekających na nowe dania.

Mówi - No, niestety, ten durny stary szef nie zostawił w lodówce ani jednej krewetki! Ani jednego ślimaka! To skąd mam wyczarować nowe dania? Ale proszę bardzo, tu wydrukowalismy na kolorowej drukarce nowe menu! Już za chwilę wyczarujemy państwu doskonałą zupę - krem z borowików! A jak dobrze pójdzie to sandacza faszerowanego... Tylko prosimy o chwilę cierpliwości ! Poprzednik zostawił trochę forsy w kasie ale wydaliśmy na papier kredowy i fartuszki.No i na kablówkę, a więc możecie państwo sobie skrócić czas oczekiwania na jedzonko - 50 programów, ale nie warto bić się o pilota, na każdym kanale to samo.

Znajomi Szefa siedzą blisko kuchni i czasami jakiś kelner podrzuci im banana albo marchewkę do schrupania.

Szef co wyjdzie to zawiadamia o nowych katastrofach na zapleczu - a to lodówka się zepsuła i mieso mu się zaśmiardło, a to gaz "wyszedł", a to bezpieczniki wywaliło. O tym ostatnim nie musiał mówić, siedzieliśmy wiele godzin po ciemku.

Nawet ci co na szefa głosowali mówią, że menu obejrzeli już dokładnie i chociaż papier ładny to jednak niejadalny, zwłaszcza, że twardy i kolorowy. Jeden z podkuchennych mówi, że w tej kuchni kilka palników jest i może na jednym on coś upichci. Tylko żeby wyrzucić z lokalu tych księży, bo on na czarnych patrzeć nie może, ręce mu się trzęsą i może się pochlastać. No i żeby ci ciemnogrodzianie co za poprzednim szefem głosowali przestali się żegnać przed jedzeniem, bo on sobie wtedy przypomina młodość i tak mu się dziwnie robi na sercu a przecież kucharz musi z sercem gotować.

Ja przezornie noszę ze sobą jakieś kanapki, więc jeszcze krzesła z głodu nie obgryzłam. Jednak patrzę gdzie tu jest wyjście awaryjne.

Bo tak sobie myślę - albo goście wpadną na zaplecze w nadziei, że coś tam jadalnego znajdą, albo Szef podpali lokal, żeby mu goście nie marudzili , że żarcia brak.

W jednym i drugim wypadku lepiej pryskać z lokalu bo mogą stratować.