Jeszcze raz Pomnik

Czuję się znów uhonorowana. Dzisiaj Rosjanie - konkretnie przedstawiciele rosyjskiej kadry złożyli kwiaty pod tablicą na oficynie Pałacu.Tablica jest poświęcona między innymi mojej pamięci - bo na tablicy są słowa "W tym miejscu w dniach żałoby po katastrofie smoleńskiej...gromadzili się licznie Polacy zjednoczeni bólem i troską o losy państwa"
W cichości ducha liczyłam na taki gest kiedy ministra Mucha odganiała mieczem ognistym Rosjan od hotelu Bristol.
Nawet przez chwilę słuchałam ze zdumieniem tłumaczenia - polegli... potem wysłuchałam oryginału:погибли
Jakoś nie polecieli na Powązki (za daleko?) - uczcili to co mogli w pobliżu Pałacu. My - ponieważ jesteśmy bieglejsi w języku polskim czcimy jak to niektórzy złośliwie wypominają "chodnik przed Pałacem"
A ja oglądając - zwykle w necie, bo gdzie indziej trudno - nowe tablice, pomniki, epitafia, obrazy - marzę o czymś innym.
Bo niedługo będzie tak jak z pomnikami Jana Pawła II - w każdej wsi przynajmniej jeden. Tyle, że w samolocie było 96 osób. Każda ze swoimi marzeniami, projektami, zamierzeniami. Wiele z tych osób całe życie poświęciło jakiejś idei. I co z nimi?
Sprawdziłam jedną z nich - naszego blogera Macieja Płażyńskiego.Ustawa repatriacyjna - sama zbierałam podpisy pod obywatelskim projektem. W tamtej kadencji odłożony ad acta, w tej - 11 stycznia 2012 pierwsze czytanie. Co dalej?
Nie wiem jak to uczcić. Chciałabym mieć wszystko w jednym miejscu. Ale co? Instytut, fundacja? wszystko się źle kojarzy ale przecież trzeba to "jakoś" ogarnąć. Obawiam się, że same rodziny nie podołają.
To byłby prawdziwy pomnik - Pomnik Idei.
Wtedy na Krakowskim wystarczyłoby to, o czym myśleliśmy na początku - granitowe tablice wmurowane kilka centymetrów nad chodnikiem - aby nikt po nich nie deptał