"Trump ogłasza "historyczny przełom". Kolejny arabski kraj zawiera porozumienie z Izraelem.
Dziś kolejny HISTORYCZNY przełom! Nasi dwaj WIELCY przyjaciele, Izrael i Królestwo Bahrajnu, zgadzają się na Porozumienie Pokojowe - drugi kraj arabski, który zawrze pokój z Izraelem w 30 dni!" - poinformował prezydent USA Donald Trump. Premier Izraela Benjamin Netanjahu nazwał to porozumienie "nową erą pokoju". Iran określił je jako "wielką zdradę", a Palestyńczycy - jako "cios w plecy".
Król Bahrajnu Hamad ibn Isa al-Chalifa powtórzył, po wydaniu komunikatu o podpisaniu porozumienia z Izraelem, że konieczne jest osiągnięcie uczciwego i trwałego pokoju między państwem żydowskim i Palestyńczykami, opartym na rozwiązaniu dwupaństwowym. "
==================
Napad na osiedlu, czyli sąsiedzi i współczucie dla najeźdźców (картинки из психушки)
Terroryści i złodzieje - którzy jakiś czas temu napadli na spokojne mieszkanie jednego z obywateli osiedla, w którym mieszkał z rodziną - zebrali kilku sąsiadów napadniętego mieszkańca. Podpisują z sąsiadami napadniętego traktat pokojowy, żeby napadnięty i ograbiony pogodził się ze swoją sytuacją.
- Już nawet Bibi jest zmęczony tą walką z napadniętymi przedłużającą się. Potrzebny jest spokój na osiedlu. Powiedział przywitany oklaskami Wuj Sam-Sem.
Kilku z sąsiadów ograbionej i wywłaszczonej rodziny przyszło do napadniętych:
- No, bardzo nam przykro, nie ma sensu się upierać dłużej. Widzi pan, coraz więcej pańskich sąsiadów popiera napastników. Taka jest rzeczywistość. My chcemy spokoju. Pańskie stanowisko nie uznające kompromisu jest dla nas bardzo niewygodne. Jakieś wciąż hałasy w nocy na osiedlu i na klatce schodowej. Często budzimy się w nocy. No, dzielnie pan próbuje walczyć, doceniamy, obserwujemy, ale ile można? Po co taka zapiekłość? No napadli… Co zrobić. Widocznie musieli. Jakaś siła ich przymusiła do tego terroryzmu. Trzeba im współczuć - ta siła nie daje im wyboru. Zniewala ich. Bylibyśmy zwierzętami, gdybyśmy nie zrozumieli ich losu. To niewesoły los. W niewoli u jakiejś niezbadanej siły żądającej od nich łamania prawa, kradzieży i zbrodni. Pan ma wybór - gdy oni pana napadają - może pan się bronić, lub nie. Oni nie mają tego wyboru - biedni ludzie. Trzeba ich wspierać, pomagać im. Są godni tego - inni by tego nie wytrzymali i w końcu przestali by napadać na innych. Nie dla nich taki luksus, o nie! Oni się nie poddadzą! To męczennicy! I dlatego ich popieramy a odrzucamy pański upór!
- Ale w tym mieszkaniu - które ci bandyci już przerabiają na swoje - jest mój majątek, mój dorobek! - odezwał się właściciel rozgrabionego mieszkania.
- Majątek, rzecz nabyta, bóg dał, bóg zabrał. Nie można być materialistą. Spokój jest ważniejszy niż pieniądze - nie zaprzeczy Pan chyba. Lepiej niech Pan dołączy do naszej uroczystości, niech pan nie będzie odludkiem. My też mamy dość już tej izolacji, krzywego spoglądania na tych, których pan tak pochopnie nazywa najeźdźcami, terrorystami. Z nimi można fajnie pogadać. To ludzie, tacy jak my. A to, co pan ma tam z nimi, te wasze wspólne niesnaski - to inna sprawa.
Gdy wszyscy pańscy sąsiedzi uznają, że to nie był napad i grabież oraz zajęcie nieruchomości - będzie pan musiał zmienić swoje podejście. To nie są terroryści - jak pan twierdzi. Gdyby to byli terroryści, to już dawno pan i pańska rodzina byście nie żyli. A żyjecie. Jakoś tam w tej kuchni się mieścicie. Nawet radia tam możecie sobie posłuchać. Żyć, nie umierać! Ilu uchodźców w obozach w Turcji i Libanie chciałoby mieć taką kuchnię, traktowali by ją jak pałac. Kuchnię w murowanym bloku. A mają tylko podwiewany przez wiatr namiot. Czy pan miałby czelność spojrzeć im w oczy? Złodziejami też nie są. Czy wyjęli coś z pańskich szaf z odzieżą? Nie, wystawili je po prostu z mieszkania na korytarz. Z piwnicy coś wzięli? Nie. Opróżnili ją tylko. Chcą odmalować, trutkę powykładać - to dobrzy ludzie. Gospodarni. No, może jeszcze nie gospodarze, ale już gospodarni. Są trwałym czynnikiem sytuacji osiedlowej.
Pana podejście jest zaporowe, niszczy konsensus. Widzi pan, oni inaczej podchodzą. Ludzie kompromisu. Już rozwalają ściany w pańskiej łazience - nie chcą dokonać zaboru, chcą się podzielić łazienką z panem. Jak człowiek z człowiekiem. Jak semita z semitą.
A z pańskich oczu - widzę - to sypią się iskry nienawiści. Ładnie to tak?
Na szczęście coraz więcej z pańskich sąsiadów wykazuje odwagę, wyzbywa się małostkowości i chęci oceniania innych. Oni są jak bohaterowie. Za nimi pójdą inni. Musi być pan na to przygotowany. Nie może pan ich terroryzować swoją nieustępliwością. Nie jest pan sam w bloku i na osiedlu. Nie żyje pan sam na ziemi. Nie ma większej wartości niż ludzka solidarność. Nie może pan, jako jedyny wyłamywać się z niej i stawiać się ponad wszystkimi ludźmi. Musi pan dołączyć do protestu swoich sąsiadów, którzy protestują przeciwko pańskim zachowaniom i pańskiej, terroryzującej wszystkich psychicznie postawie. Pokój, miłość i człowieczeństwo! - na zawsze!
