Terror to po prostu szybka, surowa, nieugięta sprawiedliwość; jest więc emanacją dobra

Simon Elmer biorąc za motto chore słowa przywódcy lewicowego klubu jakobinów chce nam pokazać w pełnej ostrości w jakim świecie żyjemy, w jakiej fazie kolejnej wojny światowej jesteśmy i kto z kim na tej wojnie walczy. Ważny tekst.

SIMON ELMER

Virtue and Terror: How the New Normal was Created

 

„Jeśli główną sprężyną ludowego rządu w czasie pokoju jest cnota, główną sprężyną ludowego rządu podczas rewolucji jest zarówno cnota, jak i terror; cnota, bez której terror jest śmiertelny; terror, bez którego cnota jest bezsilna. Terror to nic innego jak szybka, surowa, nieugięta sprawiedliwość; jest zatem emanacją cnoty. Jest nie tyle zasadą samą w sobie, ile konsekwencją ogólnej zasady demokracji, zastosowanej do najpilniejszych potrzeb naszego narodu”.

 

 

Maximilien  de Robespierre, O zasadach moralności politycznej, 1794

Ostatnie trzy lata ujawniły strukturalną wadę zachodniej demokracji z bardziej katastrofalnymi konsekwencjami dla jej populacji niż kiedykolwiek w najnowszej historii.[...]

[W kolebce demokracji, Atenach, tylko 10-15% miało prawo do głosowania.] Ostateczna, [nowoczesna] koncesja na rzecz powszechnego prawa wyborczego dała jednak tym, którzy niechętnie zgodzili się na to, [warstwom hegemonicznym], wystarczająco dużo czasu, aby obrócić to zagrożenie na swoją korzyść i uczynić znacznie rozszerzony elektorat przedmiotem ukierunkowanych demograficznie strategii politycznych. To właśnie z tej konieczności i możliwości, jakie dawała, narodziły się nowoczesne środki masowego przekazu.

Sto lat później powszechne prawo wyborcze nie stworzyło klasycznego, greckiego ideału demosu wszechstronnie wykształconego, świadomego społecznie i politycznie poinformowanego , ale wręcz przeciwnie, [wyprodukowało] lud rządzony przez cnotę i terror. Utrzymywanie elektoratu w ignorancji i głupocie nie tylko leży w interesie rządu i jego beneficjentów; jest także konieczne, aby utrzymać kontrolę nad [procesem wyłaniania] władzy — i to nie tylko obecnego rządu, ale każdej partii politycznej, która ma nadzieję na jego utworzenie.

Nie trzeba tego uzasadniać, skoro dowody na żałosny format naszej polityki, która co roku schodzi na nowe dna populizmu, zaprzeczają tylko ci, którzy pysznią się na jej scenach, piszą scenariusze jej tragedii i reżyserują ich zakończenia zza kulis.

Z tego samego powodu powszechna edukacja, która zawsze służyła indoktrynacji obywateli w kierunku dominującej ideologii, została przekształcona w mniej lub bardziej jawną propagandę zmieniających się wartości i palących potrzeb zachodniego kapitalizmu daleko wykraczających konsekwencjami poza to, na co głosujemy. Globalizm, wielokulturowość, poprawność polityczna, polityka tożsamości, fundamentalizm środowiskowy, woke culture i cancel culture, a teraz dogmaty i kultowe praktyki bezpieczeństwa biologicznego są produktami neoliberalizacji naszego przemysłu edukacji, mediów i kultury.

Rezultatem tej ideologicznej koordynacji wszystkich sektorów naszego społeczeństwa jest to, że najbardziej wykształcona grupa demograficzna w historii ludzkości, klasa średnia Zachodu, jest obecnie społeczeństwem najłatwiejszym do manipulacji w historii. Ponad sto lat powszechnego prawa wyborczego i edukacji stworzyło nie „rządy ludu”, ale demos w niewoli stale rozwijających się technologii biowładzy.

Systemowe wykorzystywanie tej wady ["równej wagi głosu"] w naszej demokracji oznacza, że ​​obecnie naszym życiem skutecznie rządzą najbardziej łatwowierni, najbardziej przestraszeni, najbardziej posłuszni i najbardziej ulegli członkowie naszego społeczeństwa, ponieważ stanowią oni demokratyczny konsensus. To nie przypadek, że każdy kryzys stworzony w celu usprawiedliwienia odebrania nam wolności zamienia się w kryzys „zdrowotny”.

Tak jak nasze prawa człowieka, odrzucone dla uzasadnienia zdrowia i bezpieczeństwa „narodu”, stały się środkiem, za pomocą którego nasze życie zostało oddane pod opiekę państwa, tak też nasza demokracja stała się środkiem, za pomocą którego instytucje i procesy demokratycznego nadzoru i odpowiedzialności zostały zdemontowane i zastąpione rządami globalnej technokracji wdrażającej totalitarny system rządów.

Jak to zostało zrobione, przez kogo, dla czyjej korzyści iw jakim celu jest tematem artykułów zebranych w dwóch tomach, Virtue and Terror i The New Normal, ich publikacja upamiętnia trzecią rocznicę oficjalnego ogłoszenia „pandemii” przez Światową Organizację Zdrowia w marcu 2020 r. Ale służą one również bardziej bezpośredniemu celowi. Artykuły te, które pierwotnie pojawiały się między kwietniem 2020 a październikiem 2021, są zapisem tego, jak przy współpracy sterroryzowanej i cnotliwej opinii publicznej zagrożenie dla zdrowia publicznego, które nigdy nie istniało, zostało przekształcone w „kryzys” oraz jak w uzasadnieniu walki z tym [wykreowanym] "kryzysem" wdrożono program „szczepień”, kładąc podwaliny pod dzisiejszy stan bezpieczeństwa biologicznego w Wielkiej Brytanii.

Ponieważ dowody ogromnych i rosnących szkód zarówno blokady, jak i brytyjskiego programu „szczepień” stały się zbyt przytłaczające, aby wszyscy oprócz wyznawców COVID mogli je zignorować, ci, którzy najgłośniej wzywali do ich egzekwowania – politycy, dziennikarze i lekarze – stwierdzili nie tylko że nie wiedzieli, jakie będą konsekwencje, ale że nikt inny też nie wiedział, i wygłosii żałosne apele o „amnestię”, której osobom odpowiedzialnym za ich cierpienie i stratę mieliby udzielić ci wszyscy zrujnowani finansowo, psychicznie straumatyzowani, „szczepionkowo” ranni i pogrążeni w żałobie . Z radością mogę powiedzieć, że te apele zostały niemal powszechnie odrzucone i potępione za to, czym są: zaprzeczaniem winy przez tchórzy i przestępców.

Dane i analizy zawarte w tych artykułach są przypomnieniem i historycznym zapisem, że ci, którzy poświęcili czas na obejrzenie, wiedzieli niemal od początku, że „kryzys” koronawirusa został sfabrykowany, że zamknięcie gospodarki na dwa lata zuboży miliony i wzbogaci kilku, że wydrukowanie setek miliardów funtów doprowadzić musi do szalejącej inflacji, że wycofanie diagnozy medycznej, opieki i leczenia dla 68,8 miliona ludzi na dwa lata spowoduje śmierć dziesiątek tysięcy obywateli Wielkiej Brytanii [i setek tysięcy obywateli Polski] oraz że wstrzyknięcie 170 milionów dawek eksperymentalnych terapii genowych sterroryzowanemu społeczeństwu zabije tysiące, zrani miliony i będzie miało wciąż nieznane konsekwencje dla zdrowia i życia Brytyjczyków.

Jeśli mamy zdemaskować i przeciwstawić się Wielkiemu Kłamstwu, którym żyjemy od marca 2020 r., będziemy musieli obalić mnóstwo zakorzenionych konwencji. Możemy zacząć od nazwania kłamstwa „kłamstwem”, kiedy je usłyszymy lub przeczytamy. Ich twierdzenie, iż byli nieświadomi konsekwencji tych zalecanych przez nich średniowiecznych „środków” zdrowotnych - jest kłamstwem, a artykuły zebrane w tych tomach, podobnie jak w wielu innych napisanych przez innych niezależnych badaczy, są dowodem tego kłamstwa.

Nie jestem lekarzem, ale przecież każdy, kto miał odwagę przeanalizować wpływ lockdownu zarówno na gospodarkę, jak i służbę medyczną Wielkiej Brytanii i innych krajów, lub to, jakie powinny być wystarczające sygnały bezpieczeństwa o zagrożeniach i ryzyku tych zastrzyków i zupełnym braku medycznych, naukowych lub racjonalnych podstaw do obu, wiedział, że to kłamstwo.

Jeśli winni protestują teraz przeciwko swojej własnej ignorancji, to robią to, aby uwolnić się od odpowiedzialności za to, w czym współpracowali lub co umożliwili, aby zaprzeczyć winie za szkody i śmierć oraz aby uniknąć zemsty ze strony opinii publicznej, która zda sobie sprawę, że była przedmiotem kampanii zubożenia i — zgodnie z definicją ONZ — ludobójstwa prowadzonego przeciwko nam przez państwo brytyjskie i jego globalnych partnerów, w którym współuczestniczy nadal duża część populacji.

Te dwa tomy pociągają sprawców tych zbrodni do odpowiedzialności.

Prawda to nie tylko stwierdzenie faktu — że na przykład to krzesło jest zrobione z drewna albo że wszyscy ludzie są śmiertelni. Prawda jest zawsze wypowiadana w obliczu próby i groźby potężnych sił, że uciszą ją i tych, którzy ośmielają się ją głosić. Totalitaryzm to nie tylko zgoda, ale dogmatyczny nacisk ogromnej większości społeczeństwa i wszystkich osób sprawujących władzę, że to, co jest w sposób jasny i oczywisty fałszywe, jest prawdą.

KONIEC CZĘŚCI PIERWSZEJ

część II będzie opublikowana o 12:00.