Nie. To nie zdarzyło się w Polsce.
Jak informuje prof. Tomasz Kaźmierski (*) w dniu 6 czerwca br. odbyły się pierwsze w historii Wielkiej Brytanii wybory uzupełniające do Izby Gmin, do których doszło w wyniku procedury odwoławczej umożliwiającej wyborcom usunięcie uprzednio wybranego przez nich posła. Notka Profesora jest ciekawa choćby dlatego, że pokazuje jak w soczewce przepaść dzielącą demokrację angielską od polskiej odpowiedniczki.
Tak na marginesie:
Poeta Hillaire Belloc – autor książki „Państwo niewolnicze” (**) – był w latach 1906 – 1910 członkiem brytyjskiego parlamentu. Z racji swoich poglądów społeczno-ekonomicznych (system dystrybucji) był krytykiem m.in. parlamentaryzmu. A przecież ojczyzna Jego – w owych czasach (przełom XIX/XX wieku) – była chyba najbardziej „spokojna” w ogólnym rozwoju i syta jak na ówczesny świat a nadto z dość dobrą wolnością polityczną. Nie da się jej porównywać z polską rzeczywistością po „upadku” komuny, która jest dzika w rozwoju, syta dla nielicznych i bez pełni praw politycznych (podmiotem prawa wyborczego są partie a nie obywatel).
Od czasów H. Belloca angielski system wyborczy został znacznie usprawniony – z punktu widzenia obywatela – poprzez wprowadzenie między innymi ww. odwoływalności posła.
Jednakże III RP nie osiągnęła nawet tej wolności politycznej jaką mieli Anglicy sto lat temu. Natomiast przyznać trzeba, iż jest pewien widoczny postęp w stosunku do demokracji socjalistycznej: oto frekwencja wyborcza dzisiaj nie jest już tak zwariowana jak w czasach PRL, gdy wynosiła ponad 90 %.
Aby tej różnicy – w stosunku do otaczającego demokratycznego świata - wyborcy III RP nie zauważyli dlatego aktualnie mass media wywołują histerię wyborczą na czas przed mającymi się odbyć w jesieni wyborami do sejmu. Mamy zatem duby smalone co rozumowi bluźnią.
*)
http://jow.pl/odwolanie-poslanki-do-izby-gmin-fiony-onasanyi/
**)
https://www.salon24.pl/u/wbs/876300,widmo-panstwa-niewolniczego
