Trzy Wielkie Matki

W początki dynastii Zhou wpisały się trzy kobiety o nieposzlakowanym charakterze, które wspierając swoich mężów, przyczyniły się do rozkwitu swojej dynastii. Tymi wspaniałymi kobietami, które pomogły w karierze swoich mężów i wydały na świat wyjątkowych władców były babcia, matka i konkubina króla Wen. Trzy Wielkie Matki to Taijiang 太江, Tairen 太任 i Taisi 太姒.

Taijiang była żoną Króla Tai Zhou (Zhou Tai Wang, 周太王, dosłownie Wielki Król Zhou), wielkiego przywódcy klanu Zhou czasów dynastii Shang. W czasie trwania swoich rządów był znany jako Gugong Danfu 古公亶父, dosłownie Stary Książę Danfu. W niektórych materiałach uczeni nazywają go Ji Danfu, odwołując się do jego nazwiska rodowego Ji 姬.

Księciu Danfu ród Zhou zawdzięcza istnienie i przyszły rozwój swojego klanu, dzięki mądremu posunięciu odejścia z wcześniej zajmowanych ziem, nękanych prze ludy koczownicze, do doliny Wei. Lokalizacja okazała się tak wspaniała, że sąsiednie plemiona Yu i Rui dołączyły do rodu Zhou. Księciu Danfu przypisuje się znaczny rozwój ludów tam zamieszkujących.

Król Tai miał trzech synów: Taibo, Zhongyong i Jili. Ponieważ najmądrzejszym był najmłodszy z braci, starsi zrzekli się władzy na jego rzecz, osiedlając się w Meili, w dzisiejszej prowincji Jiangsu, w pobliżu ujścia rzeki Yanzi Jiang, gdzie rozwinięto rolnictwo i nawadnianie pól. Z czasem stali się królami państewka Wu.

Najmłodszym synem króla Tai był Jili (季历), którego królestwo rosło w siłę mimo, że zostało pokonane przez Yanjing Rong (późniejsze ziemie państewka Yan). Jednak udało mu się podporządkować Yuwu (余无), Hu (呼) i Xitu Rong (翳徒). W dążeniu do rozwoju i tworzeniu potęgi dynastii Zhou niezmordowanie pomagała mu małżonka Tai Ren, nazywana również boginią Jiang Yuan (姜嫄), pochodząca z Zhi (摯), miejsca związanego z dynastią Shang.

Jili miał prawdopodobnie trzech synów, jednak królem został Wen (ok. ur. 1090, zm. 1050, panowanie 1056 – 1052 r. p.n.e.). Małżonką jego została Tai Si, wywodząca się z klanu Yu, potomków założycieli dynastii Xia. Urodziła dziesięciu synów, z których drugi założył dynastię Zhou. Tai Si była szczególnie czczona przez cesarzową Wu Zetian, która ufundowała w 690 r n.e. Świątynię Założyciela Przodka „Shizu” (始祖) wspaniałej Tai Si i królowi Wen.

Według tradycyjnych opowieści romantycznych spotkanie króla Wen z Tai Si nastąpiło nad brzegiem rzeki Wei. Gdy Wen zobaczył Tai Si, początkowo pomyślał, że ma przed sobą boginię lub anioła. Zakochał się i okazało się, że jego wybranka wcale nie jest wydelikaconą boginią, tylko kobietą z krwi i kości, dobrą, mądrą i zwyczajną w obejściu. Aby utrzymać stałą komunikację pomiędzy oboma brzegami, król kazał utworzyć z niezliczonej liczby łodzi pomost, taką pływającą ścieżkę. Tai Si będąc pod wrażeniem pomysłu Wen’a zakochała się i pobrali się. Dzięki mądremu postępowaniu i pracowitości Tai Si szybko zostały docenione przez rodzinę męża; co w Chinach niestety było rzadkością. Tai Si jest uważana za wyjątkową matkę i nauczycielkę, dzięki której synowie wyrośli na mądrych i prawych mężczyzn, przyszłych inicjatorów dobrobytu dynastii.

W Księdze Pieśni (Shijing) pieśń Guan Ju opowiada o pięknej dziewczynie zrywającej rośliny na brzegu rzeki Wei, w której zakochuje się młody książę; prawdopodobnie jest tu mowa o Tai Si i Wen.