A żniwiarzy przybywa
Ze strony Gram w zielone dowiedziałam się, że w roku 2017 przybywało w Polsce 35 instalacji średnio na dzień. Wg tego źródła, na koniec 2017 r. łączna moc instalacji fotowoltaicznych w Polsce przekroczyła 155 MW. Przeczytałam tam też, że w Niemczech fotowoltaika jest najtańszym źródłem energii. W innym źródle znalazłam nieco informacji nt. opłacalności zwiększania wydajności paneli fotowoltaicznych montowanych na stojakach umożliwiających nadążanie ich ustawienia twarzą w twarz z promieniami słonecznymi. Artykuł ten jest z 2014 roku, ale nic nowszego nie znalazłam. Dowiadujemy się z niego, że doskonałe wyniki system nadążny ma w Hiszpanii a gorsze w Niemczech. W tychże Niemczech są jednak miasta, gdzie uzyskuje się nawet 40% więcej energii z paneli na trakerach. Wcześniej podano, że inwestując w mobilność paneli uzyska się wzrost wydajności o 20 - 40%. Chodzi zapewne o trakery jedno i dwuosiowe. Zastosowanie trakera może uszczęśliwić prosumenta, natomiast jest nieopłacalne dla producenta energii na sprzedaż, bo trakery potrzebują większych działek, aby jeden drugiemu nie stał na drodze promieni słonecznych. Tak to mniej więcej wygląda z literatury. Pora zająć się analizą danych z Polski.
Porównanie wydajności instalacji mobilnej i stacjonarnej
Do porównań wybrałam swoją ulubioną instalację z Kostrzyna, o nazwie smyti z PV Monitoring oraz położoną w mieście Nekla instalację monitorowaną pod nazwą DrKubus o mocy 5,13 kW uzyskiwanej z 18 paneli na dachu skierowanym na południe pod kątem 40o (są zdjęcia). Do porównań wybrałam najlepszy dzień z maja tego roku. Dla obu instalacji był to 19 maja.
Wykresy z monitoringu uzupełniłam danymi o wydajności obu instalacji. Kapelusik doktora zawiera energię, którą teoretycznie może dać jego instalacja o mocy znamionowej 5,13 kW w ciągu 6 godzin i 42 minut (402 minuty).
Instalacja na trakerze dwuosiowym półautomatycznym uzyskała wydajność 11 godzin i 30 minut (690 minut).
Dodałam przeliczenia na minuty, bo tak łatwiej obliczyć interesującą nas różnicę wydajności.
- Różnica: 690 - 402 = 288 minut
- Przyrost wydajności: 288 : 402 = 0,71 (71%)
No, nie! O takich różnicach w literaturze nie piszą. Takie wyniki można uzyskać porównując nieporównywalne. Może to wynika z zacienienia po stronie zachodniej, co manifestuje się daszkiem w okolicach godz. 18 przypadającym na okres możliwego powiększenia kapelusza właściwego, symetrycznego wobec osi południa słonecznego.
Instalacja smyti jest mała, zlokalizowana na płaskim dachu a właściciel będący równocześnie konstruktorem wie po czterech latach jak się robi oszczędnie prąd.
Kształt linii skumulowanej produkcji w ciągu doby
Warto przy okazji zauważyć różnicę kształtu linii skumulowanej produkcji energii. Linia z instalacji stacjonarnej wdzięcznie się wygina, natomiast linia z trakera jest podobna do kija hokejowego. Produkcja prądu w czasie ma w pierwszym przypadku rozkład normalny, taki jak mierzony indeks PV. Linia zielona jest przewidywanym rozkładem promieniowania w danym dniu. Rozkład mocy w drugim przypadku jest zaprzeczeniem rozkładu normalnego.
Wnioski z porównania dzisiejszego oraz wcześniejszych
Rozkład produkcji prądu w czasie wskazuje na możliwą opłacalność stosowania trakerów w celu pozyskania własnej energii o wyrównanej mocy w okresie letnim (rolnictwo).
Właściciel małej instalacji smyti postępuje bardzo racjonalnie. Produkuje prąd dla siebie minimalnym kosztem i kupuje resztę prądu z sieci. Ceny prądu nie mobilizują właściciela do poszerzania instalacji. Postęp w tej dziedzinie jest tak duży, a koszty spadają (podobno) warto więc eksploatować swoją inwestycję do zamortyzowania.
