Krytyka klimatycznych celów UE w zakresie ograniczenia emisji CO2 do 2030 r.
Od dłuższego czasu informowano nas o nieuchronnym wzroście cen prądu w Polsce spowodowanym wzrostem cen rynkowych dwutlenku węgla. Ceny wzrosły od około 6 euro pod koniec 2017 r. do 20 euro w sierpniu tego roku i nadal będą rosły [Tauron]. Oto cytat z linkowanego źródła:
Zdaniem prezesa Grzegorczyka nie ma wątpliwości, że "cena CO2 to parapodatek ekologiczny, który płacimy za taką a nie inną, świadomą i coraz bardziej wymagającą politykę UE". "To świadoma próba niezwykle intensywnego przymuszenia do transformacji energetycznej" - dodał. "Nie jest to dla nas sytuacja komfortowa" - podkreślił prezes Taurona, dodając, że wytwórcy energii nie mają na nią żadnego wpływu.
Polski wytwórca nic nie może. Jest natomiast szansa, że szalone tempo redukcji emisji dwutlenku węgla w Europie zahamuje Angela Merkel, która wypowiedziała się przeciwko podwyższaniu celów klimatycznych:
„Podwyższenie celów klimatycznych będzie miało skutki odwrotne od zamierzonych” - powiedziała kanclerz Merkel, odnosząc się do propozycji komisarza Miguela Ariasa Canete, który chciał zwiększenia celu redukcji europejskich emisji na rok 2030 z 40 do 45%.
Te dwie wypowiedzi choć prawdziwe nie muszą wynikać z troski o klimat i warunki życia obywateli całej Unii Europejskiej. Na podstawie analiz, które tu wykonuję widzę wyścig komisarzy z małych państw do podlizywania się (czytania z ich myśli) krajom rozwiniętym, które inicjowały rewolucję energetyczną w Europie.
Podstawowe dane o emisji dwutlenku węgla w 2017 r.
Przypatrzmy się teraz danym o emisji dwutlenku węgla w świecie oraz w Unii Europejskiej. Na początek porównamy wzrosty emisji
Niestabilną politykę klimatyczną, a może i statystyczną, widać dobrze na wykresie, na którym zauważymy chwilowy dobrostan klimatu oraz ludzi w okresie kryzysu, dzięki któremu staliśmy się zieloną wyspą, oraz odreagowanie jego skutków widoczne we wzroście emisji gazu cieplarnianego. Ludzkość jak nurek, nie wytrzyma długo bez psucia powietrza. Współczesna cywilizacja tak sformatowała ludzi.
W tabeli podane zostały wzrosty emisji w świecie podzielonym na kraje OECD oraz kraje pozostałe. Unia Europejska obciąża pod tym względem kraje OECD. Chcąc chronić klimat należy zwijać w Europie przemysł ciężki, wtedy nie będzie zgrzytów o nakładanie cła na stal w Ameryce.
Cele klimatyczne stawiane przez UE pokazane na obrazku
Niebieska linia jest wykresem emisji dwutlenku węgla w UE w latach 1990 - 2017. Widać tutaj bardzo chwiejną politykę świadczącą o zbyt emocjonalnym podchodzeniu polityków UE do gospodarki energetycznej. Wypinamy z wdziękiem tyłek do słońca, by potem zwiesić nos na kwintę. Po latach znowu nam odbija i jesteśmy w trakcie ponownego wypinania się za linię trendu narysowanego na podstawie danych rzeczywistych. Trend ten wskazuje, że w roku 2030 emisja dwutlenku węgla może spaść do około 3350 mln ton.
Obecnie obowiązujący cel klimatyczny zaznaczony jest linią czerwoną (40% spadek emisji z 1990 r.) oznacza emisję na poziomie około 2600 mln ton. Fanatycy unijni chcą ten cel jeszcze zwiększyć do 45%, czyli poniżej 2400 mln ton.
UE zamknęła panel walki z Chinami o cła na panele fotowoltaiczne
Stało się to 31 sierpnia, w piątek. Oto uzasadnienie tej decyzji:
Po rozważeniu potrzeb zarówno producentów, jak i tych, którzy wykorzystują lub importują panele słoneczne, Komisja zadecydowała, że wygaśnięcie środków leży w najlepszym interesie UE jako całości. W decyzji tej uwzględniono również nowe unijne cele w zakresie energii odnawialnej" - podkreślono w komunikacie KE.
Uwzględniono w decyzji nowe cele w zakresie energii odnawialnej. Rozsądny głos kanclerz Niemiec w sprawach klimatycznych nie interesuje Brukseli. Jaki scenariusz energetyczny zostanie w Unii w rzeczywistości zrealizowany do 2030 roku? Tego nie wie nikt.
