Gdyby odrzucić względy estetyczne i emocjonalne jedynym realnym zyskiem jakie zwolennicy Trzaskowskiego mogą osiągnąć w wyniku jego wyborczego zwycięstwa jest poszerzenie dostępności aborcji. W Polsce Trzaskowskiego dr Jagielska z Legnicy stanie się symbolem i dowodem postępu!
Symbolem drugim mogłyby się stać rozwiązania szyfrowane hasłem "związki partnerskie", ale tylko w przypadku, gdyby zawierały oczywistą opcję adopcji dzieci przez pary homoseksualne.
Chociaż w każdym przypadku wprowadzenie rozwiązać dodatkowych w stosunku do staroświeckiego małżeństwa jest kolejnym krokiem wytyczonym manifestem z Ventotene to jednak w warstwie faktycznej nie będzie się ono różnić od każdego innego obniżenia podatków spadkowych dla wybranych beneficjentów, których razi związek konkordatowy, czy cywilny.
Nie jest wykluczone, że wersja regulacji dotyczących związków partnerskich podpisanych przez Trzaskowskiego wprowadzałaby także jakieś regulacje w zakresie zobowiązań i praw alimentacyjnych.
Oczywiście porażka Nawrockiego przyniesie także w bardzo krótkim czasie istotne odczuwalne szkody, takie jak likwidacja własnej waluty i autostrada dla relokowanych, niechcianych już w Niemczech, gości. Ale piszę tutaj o oczywistych szkodach, bo tylko tak mogą to oceniać ludzie , którym z Polską "po drodze"!
Prezydentura Trzaskowskiego nie będzie zasadniczo odmienna w zakresie jakichkolwiek działań prorozwojowych, ponieważ, jak dotychczas, ich nie będzie w wersji innej niż parodystyczna!. Poza incydentami uzgodnionej z Tuskiem inicjatywy ustawodawczej (np słynna już choć komiczna inicjatywa podniesienia kwoty wolnej od podatku, nad którą "już (podobno) pracuje min. Domański") rolą Trzaskowskiego będzie "nie przeszkadzać" i z niej, z pewnością, się wywiąże!
W kwestiach polityki transatlantyckiej Trzaskowski może oczekiwać tylko na zmianę warty w Gabinecie Owalnym, do tego czasu ciesząc się sprawczością na poziomie kierownika Klicha!
W sferze wewnątrzkoalicyjnej porażka Nawrockiego pozwoli na powolne dorżnięcie przystawek zamiast niekontrolowanych ruchów tektonicznych na obrzeżach Platformy.
Nie jest pewne, czy prezydentura Trzaskowskiego oznacza automatycznie więcej Murańskiego w telewizji i więcej anegdot myśliwskich "bigosa" Komorowskiego. Chyba trudno byłoby jednak przebić ostatnie "dwóch Kaczorów jednym strzałem"?
Elektorat już w niedzielę zadecyduje, czy dla tych zysków oraz dla względów estetycznych warto pozbawić warszawiaków ich lidera i zastąpić ich symbolicznym pogłosem!
P.S.
Krytyczny czytelnik może mieć pretensję, że nie wyeksponowałem odpowiednio zasygnalizowanej już przez Trzaskowskiego woli przemielenia młynami wymiaru sprawiedliwości wszelkich politycznych przeciwników. Co prawda kandydat wyraźnie zasygnalizował to jako jeden z trzech priorytetów, ale tutaj nie jest do niczego potrzebny! Wystarczą Bodnar i Giertych!
Inne tematy w dziale Polityka
