Fałszywi prorocy lojalności - czyli o Gowinie

              Wiem , ze wyznawcy PiS uważają  PDT za geniusza zła. Co jakiś czas  widzą w nim  przenikliwego i  skutecznego demiurga – np.  nie dość, że sam stworzył palikociarnie to jeszcze teraz nakazał Gowinowi harcować.  Taki sposób myślenia mnie śmieszy ale mu się nie dziwię – inny sposób postrzegania świata przez żelazny elektorat tej czy innej partii byłby niezrozumiały...

           Druga strona,  niekoniecznie wyznawcy PO - wszak tacy ludzie jak Lis, Środa, Żakowski do żelaznego elektoratu PO nie należą -  doradzając Tuskowi jak rozprawić się  z  Gowinem, (przy okazji tego ostatniego określając  malowniczo „V kolumną” lub „pinoczetystą”),  podobnie jak opisani wyżej,  ujawniają jedynie swoje fobie i uprzedzenia.  Jeśli posłuchać co po niektórych z nich , to wprost można usłyszeć iż dla konserwatyzmu nie ma miejsca w życiu społecznym i politycznym. Ktoś taki jak Gowin jest dla nich wrzodem na czterech literach – a sądzę , że i po trochu wyrzutem sumienia. Fobia jak fobia,  tej się nie wybiera – dopadnie człowieka i po ptokach. Choć jest nadzieja -  wg niektórych da się takie przypadłości leczyć...

             A przecież problem jest dużo bardziej złożony . Chodzi o relację pomiędzy lojalnością względem partii a lojalnością względem wyborców.  Ja , dotychczasowy wyborca PO , pod diagnozą Gowina zawartą w jego liście się podpisuję. Gdyby nikt w PO nie upomniał się o postulaty przyjaznego Państwa, liberalizmu w gospodarce i o określenie strategii jak Polska ma się zmieniać by sprostać wyzwaniom współczesności uznałbym te partię za „martwą”. Jeśli jestem w mniejszości pośród  wyborców PO to kłopotów nie ma -  PDT pójdzie za radą „zestrachanych PiSem” , zyska nowych zwolenników i stratę mojego głosu odrobi z nawiązką. Ale jakoś nie jestem przekonany. Ci bardziej w centrum i na lewo jeśli nie znajdą w PO oparcia w walce z kryzysem, nie zostaną przytrzymani wizją rewolucji obyczajowej – przykłady Francji i Wlk Brytanii pokazują  dobitnie, że niemoc rządów w sferze gospodarczej nie zostanie przykryta kwestiami światopoglądowymi .

           Ale żeby sprawa była jasna – obecny czas w Platformie to czas „rekonstukcji” : zarówno tej personalnej jak i - mam taką  nadzieję - programowej. Jeśli ten czas się skończy, w ten czy inny sposób, nie zaakceptuję „zabrania zabawek” zmiany piaskownicy przez Gowina. Przegrywać też trzeba umieć. No i trzeba umieć czekać ....