Enerdowski i erefenowski podręcznik do historii o wojnie hiszpańskiej
Enerdowski podręcznik do historii, Geschischte 9, Volk und Wissen Volkseigener Verlag, Berlin, 1984.
"Pucz rozpoczął się 18 lipca 1936 pod kierownictwem generała Franco. Prowadzone przez Hiszpańską Partię Komunistyczną i inne parie Frontu Ludowego, masy ludu zorganizowały walkę ze słowami "No passaran!" (Nie przejdą). Robotnicy uzbroili się atakując koszary. Ich działania miały za cel obronę demokracji i odrzucenie pierwszego ataku faszyzmu. Pomoc militarna i ekonomiczna faszystowskich rządów Włoch i Niemiec uniemożliwiła porażkę puczystów. Od 1936 do 1939 roku 50000 żołnierzy i oficerów niemieckich i 300 000 włoskich obok faszystów hiszpańskich walczyło przeciw narodowi. Zostali wyposażeni w najnowocześniejszą broń, której bestialsko użyli w walce z ludem Republiki.
Interwencja niemiecka bardziej wzmocniła i rozwinęła inwestecje IG Farben, koncernów elektrycznych Simensa i AEG, Kruppa, Deutsche Bank i Dresdner Bank i innych monopoli niemieckich. Militaryści niemieccy wykorzystali wojnę do testowania armii i uzbrojenia właśnie wprowadzanego.
Tylko pierwsze pacyfistyczne Państwo socjalistyczne, Związek Sowiecki, bronił od początku interesów hiszpańskiego ludu. ZSRR zdemaskował interwencję faszystowską i zadeklarował 23 października 1936 wsparcie republikańskiej Hiszpanii, jeśli Niemcy i Włosi będą kontynuować pomoc dla hiszpańskich faszystów " (tłum. własne)
RFN, podręcznik do historii, Geschischte, Bayerischer Schulbuch-Verlag, 1987:
" Wojna domowa i dyktatura w Hiszpanii.
W lipcu 1936, insurekcja militarna wyprowadzona z hiszpańskiego Maroka przez generała Franco rozpoczęła wojnę domową. Antyrządowa "nacjonalistyczna" władza uformowała się w Burgos. Wschodnia część kraju, wliczając w to Madryd, pozostawała w rękach republikańskich. Dwie strony rozpoczęły okrutną wojnę, która pochłonęła blisko milion ofiar ( jedna trzecia zginęła bezpośrednio w walkach). "Republikanie" skorzystali z pomocy Związku Sowieckiego i "Brygad Międzynarodowych" oraz sporej liczby pisarzy i intelektualistów lewicowych świata Zachodniego. "Nacjonaliści" z Franco na czele ze swej strony wsparci zostali przez faszystowskie Włochy i nazistowskie Niemcy.
Masowe wsparcie zagranicznych sprzymierzeńców doprowadziło wiosną 1939 do zwycięstwa oddziałów nacjonalistycznych. Franco wprowadził dyktaturę, która przybierała w wielu aspektach cechy faszystowskie" (tłum. własne)
