1. Droga przez las.
2. Wyjście z lasu wiaduktem and autostradą, w tle ocean.
3. Znaki drogowe w Hiszpanii.
Krótki, ale bogaty etap. 113 dzień mojego Camino z Cadavedo do Almuna – Luarca. Zgubiłem strzałki. Zacząłem iść przez las na GPS, skończyło się koniecznością robienia dystansu w przeciwną stronę. Ale droga piękna, malownicza, aż się czuło tę przyrodę wokół siebie. Oznakowanie właśnie takie sobie, ale w sumie nie było tragicznie. Przed Luarką cud, Hiszpanka mówiąca po angielsku. Hiszpanie na ogół nie mówią w tym języku i są z tego powodu dość dumni :) No ale... wytłumaczyła mi jak dojść do albergi.
Większość moich współtowarzyszy z Cadavedo poszło do Luarki, bo to w mieście i lepsze warunki. Ja do Almunia (tuż przed Luarką) bo trochę taniej. I dobrze zrobiłem. Najpierw blisko duży market, a co to znaczy, każdy pielgrzym wie. No może bogaci nie wiedzą. Potem niezwykły hospitalero, jakby z innego wymiaru czasoprzestrzeni. Gdy przysnąłem, zbudził mnie - uwaga, uwaga - po polsku Staszek! Polak, który szedł del Norte i zdecydował się na nocleg w Almunia. Gdy dobił do nas Takahashi, to postanowiliśmy wspólnie zrobić uroczystą polsko-japońską kolację. Było rewelacyjnie. Dobre wino, jakieś żarcie "na szybkiego". Ciągle się uśmiecham, gdy przypominam sobie ten dzień. W albumie dostępnym z linku poniżej, zamieszczam zdjęcie, na którym jestem ja i Taka. Niestety nie mam kontaktu do niego, ale myślę, że nie miałby nic naprzeciwko.
------------------------------------------------
Album ze zdjęciami ze 113 dnia.(link zewnętrzny)
Całość relacji w książce(link zewnętrzny) dostępnej w wydawnictwie Gaudium(link zewnętrzny):
