Cywilizacja ludzka, jako całość, znalazła się w orbicie modelu konsumpcjonistycznego. Ten model, zakotwiczony przede wszystkim w gospodarce, ma jednak odmienne lokalne, kulturowo-polityczne realizacje. Na Zachodzie jest to model liberalny, w Chinach czy Rosji jest inaczej, rządzą dyktatury.
W związku z globalnym panowaniem tego modelu, pojawiła się światowa, globalistyczna mentalność konsumpcjonistyczna oparta na chciejstwie, eliminująca poczucie realizmu. Bazująca na wierze, że wszystko jest w zasięgu ręki, wystarczy tylko mocno chcieć.
I mamy tego wyraźny obraz w polityce światowej.
Putin, Tusk i Zachód są ofiarami tej mentalności. Rolę Tuska tu pominę, bo jest nieistotna.
Kagiebiści bowiem dążyli do zmiany systemu motywowani głównie wizjami konsumpcjonistycznymi, bo przecież system komunistyczny tego nie zapewnił, czego skutkiem społecznym okazało się pojawienie się pokolenia Nowych Ruskich, bogatych, cynicznych i bezideowych, zapatrzonych w błyskotki oferowane przez zachodni konsumpcjonizm. Zachciało się im żyć po swojemu, ale jak na Zachodzie, co jest wewnętrznie sprzeczne.
Putin motywowany chciejstwem i fałszywymi ideami popełnił błąd nie doceniając determinacji narodu ukraińskiego. Zachód znajduje się na smyczy konsumpcjonistycznej i trudno mu się uwolnić od zależności od Rosji. Na nasze szczęście, Amerykanie, oprócz uwikłania w system liberalno-konsumpcjonistyczny, mają także swoje realne interesy w ramach strategii globalnej, które przeważyły w obliczu konfrontacji z Rosją.
Wchodząc w konflikt z Rosją, Amerykanie oczyszczają sobie pole do konfrontacji z Chinami. Rosja zostaje zmarginalizowana i jej ewentualna przydatność dla Chin zostaje zredukowana.
Wojna przy okazji pokazała realnie, co jest priorytetem, co się w życiu naprawdę liczy i z pewnością doprowadzi do zmiany mentalności.
